32 | d’n HaDeejer Voorbij de voordeur Esther de Bie (45) woont samen met haar man Henri, zonen Max en Tim en twee katten Fred en Ed, aan de Torenstraat 32. Een echt mannenhuis. In Voorbij de voordeur een kijkje in een protestantse langgevelboerderij, gebouwd eind 18e eeuw, die vroeger van de familie Buijs was en in 1975 rijp was voor de sloop. Haar ouders, Marius en Sjan de Bie, besloten om er een werk- woonplek van te gaan maken, helemaal in Dinther. ‘Wa goade door toch zuke,’ zei oma De Bie, maar tot op de dag van vandaag is Esther dolblij met haar beslissing in 1995. Met de staldeuren dicht werd het linker gedeelte verbouwd tot woonhuis en ze ging bij haar vader werken, een buro voor architectuur en stedenbouw. Zie hoe een beschermd dorpsgezicht is ingericht en hoe, zoals Esther zegt, ‘Drie verschillende werelden leven onder ėėn dak’. ‘Ons mam woont in het oudste gedeelte, keldertje, opkamer en haard zijn daar debet aan. De gierkelder en kantoor zitten in het middengedeelte en ons deel was vroeger de hoge stal’. ‘De enige afspraak die we hadden, je mag alles zeggen en dat is nooit gebeurd, het escaleert nooit. In relatieve rust hebben we vier jaar genoten en toen overleed ons pap, mijn buurman en zakenpartner. Ik moest het wiel opnieuw uitvinden, ondanks alle verdriet. Ik beschouw het als een grote eer dat ik de zaak van Marius mocht overnemen. Blij dat ik geen overhaaste beslissingen heb genomen in een emotionele sfeer, we willen nooit meer weg. We zitten midden in het dorp maar voelen ons zo vrij als een vogel’. tekst Marijke van Oorschot fotografie René Kuijs De wenteltrap tekent ons kantoor, een echt team van vrouwen. Het is een bewuste keuze De Bie en De Bie. Ons pap is nog steeds aanwezig. Het rood komt voort uit tempo team. Het is niet de meest efficiënte trap maar wel stijlvol. Het is een compact open bedrijf en ook hier geldt: heb je iets te zeggen, zeg het maar. Je moet hier niet heel groot zijn, dan stoot je je hoofd’. ‘Mijn fotowand. De foto van ons pap is de waardevolste. Een man pur sang, geen prater. Zo zag ik hem het liefst, denkend, bezig met een ontwerp. Als hij iets zei, was het driedubbel raak, een charismatische man. De collage is niet designtechnisch hoog, maar gewoon jezelf zijn. Dat vind ik overigens ook heel belangrijk’.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=