d'n HaDeejer augustus 2014

d’n HaDeejer | 17 Hoe KWam mijn vaDer aan Die paracHutes? Dat had ik me vaak afgevraagd. Tot ik van Jos Korsten deze foto kreeg. Hij is gemaakt enkele uren nadat de parachutisten geland waren bij kasteel Heeswijk (links op de foto). Rechts in de rode cirkel woonde mijn opa. En als ik goed kijk, dan kan ik minstens 7 parachutes tellen die vlak bij de boerderij lagen. Voor mijn vader een koud kunstje om ze gauw binnen te halen. Door het gebruik dat wij er na de oorlog van maakten, kun je zeker spreken van multifuncti- onele parachutes. Links: Kasteel na dropping Rechts: boerderij van opa De Canadese parachute De canaDese paracHute: Veel dieper in de tijd kan ik niet gaan in mijn eerste jeugd dan naar mijn vader die licht gebogen zijn pas verworven vrijheid droeg en ploeterend verloren jaren moest vergeten. Dat wist ik wel. Maar wat in het voorhuis met mijn moeder werd besproken, of als er vreemden aan de tafel zaten, die met donkere stem van oorlogsdaden spraken, dan bleef de deur gesloten. Wel kregen wij dan daags erna het allerbeste vliegertouw en toen de buurt een gouden bruiloft vierde, hing aan ’t plafond een Canadese parachute. “Van Market Garden,” hoorde ik van een tante, “in vierenveertig hier geland bij het kasteel.” En ik voelde iets dubbels, vernam pas later hoe de hele landingsoperatie was mislukt. Hoewel ik weet dat ook de laatste zeventig jaren mensen elders oorlogsmoorden pleegden, is mij meer de smaak van vrijheid bijgebleven dan de geur van bloed die alle hoop verteert. Veel van mijn vader heb ik nooit begrepen - van hoe die moffentijd moet zijn geweest – maar in het bittere mengsel van oorlog en vrede vierde hij bevrijding toch het allermeest. Ad van Schijndel