d'n HaDeejer augustus 2014

d’n HaDeejer | 39 V1 lanceerinrichting V1 lanceerplaatsen in Overijssel met koers over onze streek naar Antwerpen maken zouden krijgen. In deze gemeenten was juist een begin gemaakt met de wederopbouw, na de definitieve bevrijding op 27 september en de afschuwelijke schuilkelderperiode daar- na, toen het vanwege Duitse beschietingen nog wekenlang levensgevaarlijk was. Op 16 december 1944 werd de uiteindelijk verkregen rust ruw verstoord door een raad- selachtig geluid. Het hield het midden tussen het geluid van een brommertje en een kof- fiemolen en werd veroorzaakt door een klein vliegtuigje. Het had een soort buis bovenop de romp, waaruit vlammen kwamen, het vloog nogal laag voor een vliegtuig en zo te zien snel- ler dan de gewone vliegtuigen die men gewend was. Het was de eerste kennismaking van de inwoners met een V1! Maandenlang, tot eind maart 1945, zou het een bijna dagelijks terugkerend verschijnsel worden. De in Overijssel gelanceerde V1’s hadden allemaal hetzelfde doel: de haven van Antwerpen. De Duitsers wilden verhinderen, dat die door de geallieerden kon worden ge- bruikt voor hun aanvoer. De lijn vanaf Overijssel naar Antwerpen lag recht over onze streek en dat betekende, dat regelmatig het leven tot stil- stand kwam. Want dat deed het. Beschietin- gen met granaten was vreselijk, maar een V1 was anders. Je kon het ding zien, het maakte een akelig geluid en je wist dat dat gebrom in- eens op kon houden, want dat gebeurde nogal eens voortijdig. Iedereen verstijfde dan ook, als er een V1 overkwam en haalde opgelucht adem als hij verder vloog. Een V1 was zo af- gesteld, dat hij loodrecht naar beneden kwam, als de ‘motor’ stopte. De verwoesting, die zo’n neerkomende V1 aanrichtte, was enorm. In bebouwde gebieden kon een hele straat wor- den weggevaagd. Geen wonder, dat dit terreurwapen grote angst veroor- zaakte. Het is deze periode dan ook, dat in het bedreigde deel van Brabant al- lerlei spreuken ontstonden, die in de vorm van schietgebedjes de in- woners enige mentale steun gaven als er weer eens een V1 overkwam. “Onze lieve vrouwke, gift ‘m nog een douwke” was een van de bekendste en daar werden dan vaak plaatselijk nog enige zinnen aan toe gevoegd. Sommige Bosschenaren bv. zeiden daar nog achter: “Hou ‘m nog efkes in de lucht, dan valt ie tenminste in Vught….”. Er zijn hier tussen december 1944 en eind maart 1945 4 V1’s neergekomen, allemaal in Dinther. Gelukkig in het buitengebied, met vooral veel glasschade in het dorp tot gevolg. Helaas is bij het neerkomen van één V1 een slachtoffer gevallen: de 66-jarige Willem van Kessel, die op 16 februari 1945 na de zondag- se hoogmis op weg was naar huis.