18 | d’n HaDeejer Wie kent Aart van Eupen (67) nu niet van naam, gezicht of allebei? Al meer dan veertig jaar voert hij zijn passie uit; werken als fysiotherapeut. Hij behandelde honderden patiënten. Van Eupen kijkt niet alleen naar de klacht op zich. “Ik wil betrokken zijn bij mijn patiënt als mens in z’n geheel. Lichaam en geest gaan voor mij altijd samen.” Een mooie uitspraak van de inmiddels overleden jeugdpsychiater Ana Terruwe past hier volgens Aart prima: ‘Maximale betrokkenheid met de patiënt, met behoud van distantie.’ Nog ruim een jaar, dan gooit Van Eupen de handdoek in de ring. Op zijn 69e is het welletjes. Aart: “Ik ken nog steeds veel patiënten in de wachtkamer. De kinderen van toen, zijn de ouders van nu. Ik ken vaak hun geschiedenis en thuissituatie. Dat maakt de behandeling ook makkelijker. Er komt geen knieklacht bij je op bezoek, maar een méns met knieklachten.” Lichaam en geest Na de middelbare school studeerde Aart Psychologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Dit hield hij echter na twee jaar voor gezien: “Ik wilde direct betrokken zijn bij de mens als totaal, en niet alleen zijn geest. Daarom ben ik Fysiotherapie gaan studeren in de Sint Maartenskliniek. Vijf dagen les van 16.00 uur tot 21.00 uur en op zaterdagochtend. Daarnaast werkte ik ook nog als werkstudent in Joachim en Anna, tehuis voor dementerende ouderen, in het Radboud Ziekenhuis op de Aart van Eupen, veertig jaar fysiotherapeut in Heeswijk-Dinther Nog iedere dag met volle teugen genieten ‘Als mijn zus de zoom van je jas aan mag raken, knapt ze vast snel weer op’ tekst Noortje van Schijndel foto’s Eefje Voets V.l.n.r.: Marit, Aart, Paul en Marcel
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=