d’n HaDeejer | 27 Lotte Bongers vierde kerst in boeddhistisch Cambodja Over de grens Cambodja In de afgelopen maand zijn er leuke verrassingen op mijn pad gekomen. De eerste verrassing, mijn school, New Bridge for Cambodia Organazation, gaat verhuizen. De locatie van de school nu is niet ideaal. Zoals ik de vorige keer had verteld, zijn de lokalen nu buiten en is er weinig speelruimte. De nieuwe locatie is ongeveer honderd meter verderop, maar de grond is een stuk groter. En wat kan hier in een maand flink gebouwd worden. Het nieuwe gebouw begint al ergens op te lijken. Geen lokalen buiten meer, maar 3 of 4 lokalen binnen, een apart kantoor en een grotere speelplaats, die niet aan de weg ligt. Hopelijk kan ik de opening nog meemaken, maar het zal er om spannen. kerstmis En, de tweede verrassing, op New Bridge heb ik Kerstmis gevierd. Omdat Cambodja een boeddhistisch land is, kennen ze Kerstmis eigenlijk niet. Maar Siem Reap is erg toeristisch, dus begint dit ook hier steeds meer een happening te worden. Daarom vond de directeur het een goed idee om dit ook met de kinderen te vieren. Op deze dag, 25 december, stond niet de geboorte van Jezus centraal, maar gezelligheid en saamhorigheid. Spelletjes spelen, dansen, samen zijn en samen koken. Midden op ‘het speelplein’ werd een vuurtje gestookt, waarop een grote pan rijst werd gekookt. Kinderen hielpen met het schoonmaken van de vis en het vlees! Wat een saamhorigheid. Daar kunnen wij in Nederland nog veel van leren. wisseling Helaas wennen sommige dingen niet. In Cambodja is het normaal dat de reguliere school iedere maand de klassen opnieuw indeelt. En omdat de kinderen hier maar één dagdeel naar school gaan, kan het dagdeel veranderen. Helaas heeft dit ook consequenties voor New Bridge. Studenten die ik voor één of twee maanden in mijn ochtendklas heb gehad, moeten opeens in de middag naar school. Pech voor mij, omdat ik ze dan niet meer in mijn klas heb. En wat het ook lastig maakt, is dat er ook weer nieuwe studenten bij komen, die een ander niveau hebben dan de studenten die ik de afgelopen maand heb gehad. Dus voor mij is het dan ook weer zoeken naar het juiste niveau en proberen de lessen aan te laten sluiten bij de niveaus van de studenten. Een leuke uitdaging, dat wel. Maar toch blijft het jammer dat ik een aantal leuke studenten dan niet meer in mijn klas heb. Zeker omdat ik daar net een band mee had opgebouwd! Maar een grote opluchting, ook de nieuwe studenten zijn geweldig! nieuwe tafels Zoals ik in mijn vorige verhaal al had verteld, kan New Bridge blijven bestaan door de donaties die gegeven worden. Ook ik wilde New Bridge hierin graag helpen. In Nederland heb ik geld ingezameld bij mijn lieve vrienden en familie, zodat ik, in Cambodja, kon kijken wat mijn school nodig heeft. Na bijna 3 maanden op mijn project, en een overleg met de directeur, heb ik besloten om nieuwe schooltafels te kopen. Een aantal tafels waren namelijk ontzettend slecht, grote gaten en slechte kwaliteit. En om te zien hoe blij de studenten, directeur en leerkrachten zijn met deze nieuwe tafels, is echt onbetaalbaar! Dan is het weer een bevestiging van de goede keuze die ik heb gemaakt om hier te komen. `Ik kan terugkijken op een geweldige ervaring! Ik zou dit voor geen goud hebben willen missen`. Lotte Bongers Ondertussen ben ik al een maand verder, maar nog steeds geniet ik van iedere dag! Ik voel me zo op mijn plaats, dat ik besloten heb om nog ‘maar’ drie weken langer te blijven. Dit omdat ik eigenlijk niet weg wil, maar ook om te zorgen voor een goede overdracht. Halverwege januari komt er namelijk een nieuwe vrijwilliger en nu kan ik mijn werkzaamheden op een goede manier overdragen.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=