28 | d’n HaDeejer Koen van Kaathoven in Ethiopië Goedemorgen, Terwijl ik dit schrijf, regent het buiten pijpenstelen. Het regenseizoen is begonnen en dat is voor veel buitenlanders die in Ethiopië werken, het teken om naar huis te gaan, zo ook voor mij. Nog twee weken en dan zit mijn stage bij Grace Supermarket in Debre Zeit er weer op. Voor mijn studie Voedingsmiddelen technologie aan de HAS in Den Bosch heb ik mijzelf drie en een halve maand bezig gehouden met de voedselveiligheid van de producten die door de supermarkt geproduceerd worden. Hierbij moet je denken aan brood en gebak, maar ook aan de vruchtensappen die elke dag vers gemaakt worden in de supermarkt. De supermarkt richt zich op de rijkere Ethiopiërs en de buitenlanders die hier in de regio werken, voornamelijk Chinezen en Nederlanders. Het is van groot belang dat de producten altijd van een hoge kwaliteit zijn en juist dat kan nog wel eens een probleem zijn in Ethiopië. Het grootste probleem is de stroomvoorziening; die kan elk moment van de dag uitvallen en niemand weet precies wanneer ze dan weer aangaat. Dit zorgt voor problemen met de koeling, maar ook het bakken van bijvoorbeeld brood ligt dan stil. Hierdoor kunnen we soms urenlang niet vooruit. Goed om de taal te leren, maar lastig wanneer je net met een proef bezig bent om een product te verbeteren. Daarnaast zijn de grondstoffen een probleem. In dit land is het maar de vraag, wanneer de volgende lading arriveert. Een planning maken de leveranciers niet, ze brengen de spullen wanneer ze daar zelf zin en tijd voor hebben. Dit zou in Nederland natuurlijk nooit werken; bij ons moet de winkel altijd vol liggen, anders raak je klanten kwijt. Hier is de mentaliteit anders en komen ze de volgende dag wel terug, als een product er niet is. Het land zelf is fantastisch, de mensen zijn gastvrij en de natuur is prachtig. Ethiopië is het rustigste land in de regio, maar met buren zoals Somalië, Soedan, Zuid-Soedan en Eritrea zijn problemen nooit ver weg. Om die reden zijn de Ethiopiërs erg trots dat het in hun land zo goed gaat. Het grootste gevaar wordt gevormd door het verkeer, je snapt soms niet dat er niet meer ongelukken gebeuren. De mensen halen elkaar links en rechts in en iedereen meent dat hij of zij voorrang heeft. Ook bestaat er geen maximum snelheid, sommige rijden met 100 kilometer per uur door een dorpje heen, gekkenwerk. Wat ook niet bevorderlijk is voor de veiligheid, zijn de grote kuddes vee, die hier vrij rondlopen en de weg oversteken wanneer ze daar zin in hebben. Debre Zeit, of Beshoftu, zoals het in het lokale dialect heet, is een van de mooiste plekken van Ethiopië. De stad ligt tussen zeven kratermeren, die net allemaal iets anders zijn. Doordat deze regio het hele jaar door redelijk groen blijft, vind je hier veel vogels en andere wilde dieren, zoals hyena’s en Afrikaanse wilde honden. Je hoeft soms maar tien meter te lopen, voordat je oog in oog staat met een groep wilde dieren. Safari in de achtertuin. Met een tas vol prachtige indrukken en waardevolle ervaringen moet ik eerlijk bekennen dat ik het ook wel weer fijn vind om naar huis te gaan. Hartelijke groet, Koen van Kaathoven Twee broers in de rubriek
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=