d’n HaDeejer | 7 Potverdorie nog aan toe. Annemieke van der Aa is gestopt als hoofdredacteur van d’n HaDeejer. Tien jaren lang was zij het boegbeeld van dit blad. Annemieke is een echte Heeswijkse, maar daar kan ze verder ook niks aan doen. Zij komt uit een familie, die vroeger ooit dacht dat het Engelse woord ‘boy’ niet met een ‘b’ maar met een ‘p’ geschreven moet worden. Tien jaren leidde zij d’n HaDeejer en was zij de aanvoerder van veel medewerkers. Annemieke was een echte moederkloek en ja, zij weet dat ‘moeder’ de overtreffende trap is van ‘moed’. Maar toch, zo las ik in d’n HaDeejer, merkte ze dat ze op routine ging werken en ze zag geen uitdaging meer. Nou ja, dacht ik, door de jaren worden veel vrouwen minder uitdagend. Ook merkte ze dat de ‘schwung’ er niet meer is. Maar volgens mij is ze nog steeds heel ‘swungvoll’ en barst ze van de energie. Toch nam ze afscheid en is haar hoofdredacteurschap nu slechts een herinnering. Ze laat ons verweest achter, ook al is Berry van de Wetering aangezocht als stiefvader. “Alles went, behalve een vent,” zullen sommige dames wel denken, maar Berry ken ik al lang. Hij is een echte Dinthernaar, dus hij moet wel deugen. En Annemieke? Zij blijft als een soort toeziend voogd toch nog verbonden met d’n HaDeejer. De bordjes zijn verhangen. De koning is dood, leve de koning! Of zoals Keizer Lotharius ooit beweerde: “De tijden veranderen en wij met hen.” Daarom wens ik Berry veel succes, Annemieke alle goeds en dat Heesch bij Oss komt. Annemieke column Henk Henk Habraken tekst Bart van Schijndel fotografie Jacques Wors Stichting Het Geleer: hulp bij sociale en culturele doelen in HDL Na de verkoop van de Wildhorst, de inning van de kooppenningen en de aflossing en betaling van alle schulden bleef er een bescheiden bedrag over aan liquide middelen. Daarnaast had de Stichting ook nog eigendommen. Dat waren: • een aantal percelen grond ter grootte van 4.80.43 ha en gelegen op het terrein van de Wildhorst; • de ondergrond van het zwembadcomplex. Uit deze eigendommen had de Stichting jaarlijks opbrengsten. Door deze jaarlijkse opbrengsten kon men de reserve uitbreiden. Het bestuur van het Recreatieoord Heeswijk-Dinther, zoals de stichting officieel heette, voorzag dat dit zo door zou gaan. Het was zaak om een goede, zinvolle en nuttige besteding te vinden voor het zich vormende fonds. De gemeenschap als uitgangspunt Bij de stichting van Zwembad de Meerdonk had de bevolking van Heeswijk, Dinther en Loosbroek zelf voor een flink kapitaal gezorgd door middel van inzamelingen en acties. Verder had de gemeente Heeswijk (en later de gemeente Heeswijk-Dinther) zo’n 30 jaar garant gestaan voor de leningen van de Wildhorst. Weliswaar had men nooit gebruik hoeven maken van die garantie, maar de bevolking had wel het risico Op 1 september 1988 werd het recreatieoord De Wildhorst notarieel overgedragen aan De Wildhorst bv. Eigenaar van die nieuwe bv werd de beheerder tot dusver, Cees de Been. Het avontuur dat in 1956 begon in de hoofden van enkele Heeswijkse middenstanders eindigt na 32 jaar met de privatisering van het bedrijf. “Wij helpen bij investeringen, niet in de exploitatie,” aldus voorzitter Jan Nelissen Het bestuur van de Stichting Het Geleer v.l.n.r.: Jan Nelissen (voorzitter), Hans van Zutphen, Leo van Uden, Mario Sigmans, Willy van der Steijn, Thierry Dielissen en Gerard Daandels
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=