d’n HaDeejer | 29 jaarlijkse Boerendag waarbij soms wel 200 boeren uit de omgeving samengedromd waren. Er werd veel en lekker gegeten en nóg meer gedronken. Gertie herinnert zich dat in de gang van het hotel veel dozen met citroenbrandewijn stonden opgestapeld. Ze waren bijna niet aan te slepen, zegt ze. Gaandeweg de avond slonk de voorraad. Wat het universele diner betreft: daarover kunnen de vrouwen kort zijn. Het bestond uit een driegangenmenu met vleesbouillon met balletjes, grote varkensschnitzels, groenten en aardappelen met een lekkere pudding na. Repatrianten Na de oorlog kwamen er in het hotel veel repatrianten uit Indonesië wonen die er volgens Frans zeker tien jaar gewoond hebben. Cuijpers huurde van Harrie van de Ven ook het huis van voormalig slagerij Cooymans in Dinther waarin eveneens gerepatrieerden huisvesting hadden. Gertie en Coby herinneren zich nog goed dat de mensen graag rijst naar Indonesische traditie aten. Maar de culinaire geesten van Cuijpers waren er nog niet rijp voor. Wel maakte mevrouw Cuijpers eens in melk gekookte zoete rijst met pruimen. Ook lekker natuurlijk, maar toch heel wat anders dan nasi goreng, waarop de repatrianten heimelijk gehoopt hadden. Doch geen gastronomische zee was de eigenaresse te hoog, want de nasi goreng kwam er, naderhand gevolgd door de bami, weliswaar gegoten in Heeswijkse trant en smaak. Omdat echter van hogerhand om gezondheidsredenen geadviseerd werd dergelijk Indonesisch voedsel slechts tweemaal per week voor te zetten, legden de repatrianten zélf maar een klein voorraadje aan. En zo kon het gebeuren dat een gedeelte van de Indonesisch-Heeswijkse nasi na de maaltijd mee naar boven gesmokkeld werd. Heel spannend ook om de repatrianten-kinderen uit het verre warme land mee naar school te nemen. Nee, er waren alleen maar goede herinneringen. Op een later tijdstip zou aan de verschillende gezinnen een huis toegewezen worden, een enkele familie bleef in het dorp. Danszaal In de jaren zestig van de twintigste eeuw werd er achter het hotel een danszaal gebouwd waar eens per maand op zondag live muziek was door verschillende orkestjes, o.a. uit Helmond. Het was heel populair in de gehele omtrek. Ook de toen nog niet doorgebroken Albert West trad er met zijn Shuffles op. Het was er dikwijls zó druk dat het voor kwam dat jongeren de toegang geweigerd werd. In het geval van een dreigend onlust traden zowel pa Cuijpers als Wim de Visser als uitsmijter op. Op den duur kwam hier de klad in, ook al omdat de gemeente Heeswijk slechts eenmaal per maand gelegenheid gaf voor dit festijn, terwijl dit in buurdorp Schijndel iedere week was toegestaan. Ja, en toen de jongelui eenmaal een ander honk gevonden hadden, ging de loop eruit. Einde Op een gegeven moment werd het echtpaar genoopt met de zaak te stoppen. Dochter Gertie zou deze overnemen samen met haar verloofde Bert Verbakel. Deze verongelukte echter ter hoogte van De Fuik in Berlicum. Grote verslagenheid alom. Er is nog geprobeerd de zaak te verkopen, maar dat mislukte helaas. Zoon Gerard, die eigenlijk een heel ander vak geleerd had, stortte zich toen in het hotelwezen, samen met zijn vrouw Coby. Deze hadden twee kinderen. Maar de transfer werd geen succes. Geen van beiden had het hotelgevoel echt in de vingers. Toen het huwelijk van beide echtelieden op drift raakte en Gerard daarnaast ook wat teveel alcohol dronk, ging de schwung eruit bij het hotel. Met als gevolg dat steeds meer gasten en verenigingen wegbleven. In 1988 brak er tweemaal achter elkaar brand uit. Volgens Frans van de Voort, toen brandweer-commandant, was de oorzaak oververhitting van de koelinstallatie. En dit betekende ten slotte de doodsklap. En luidde tevens het einde in van het eens zo prachtige en gastvrije hotel Cuijpers aan de Hoofdstraat in Heeswijk. Op deze foto, gemaakt rond de jaren zestig van de vorige eeuw door fotobureau Farla in Den Bosch, zien we voor hotel Cuijpers een groot gezelschap. Links in wit habijt norbertijn rector Adrianus Oomen, in het midden op de voorste rij pastoor (ook norbertijn) Gloudemans van de Willibrorduskerk en naast hem nog een norbertijn. Ze worden geflankeerd door de vele Zelatricen van de Broederschap van de Heilige Cunera en door de meisjes van gitaarclub De Cordela’s.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=