d’n HaDeejer | 11 caFé Den Dolvert Hij wil er een café in vestigen, maar daar is het kerkbestuur niet blij mee. Zes dochters hadden Piet en Adriana. Wat zou er dan van die meiden wel niet terecht komen? Opgroeien in een café! Zijn verweer was dat als hij zijn dochters binnen had, hij ook zijn oog erop kon houden. Piet wordt in zijn besluit er een café van te maken gesteund door kerkmeester Kerkhof. Maar er is nog een hindernis die genomen moet worden. Het pand bestaat uit twee woningen. Rijksveldwachter Bouters woont in een ervan en de wet schrijft voor dat een Rijksveldwachter niet in een pand mag wonen waar een café in gevestigd is. Voor hem en zijn gezin moet dus een andere woonruimte gezocht worden. Ook deze hindernis wordt genomen en uiteindelijk gaat het kerkbestuur overstag. Het pand wordt verkocht voor 3250 gulden. Het café krijgt de naam ‘Den Dolvert’. In de woning naast het café wordt in de tweede wereldoorlog door de familie Jes (Janus, een zoon van Piet) Heerkens onderdak verleend aan een joods gezin uit Veghel. De Duitsers gebruiken tijdens de oorlog de kelder van het café als opvang en verpleging van hun gewonden. In 1945 start Heerkens samen met zijn zonen Tiny en Harrie een stelenfabriek achter het café. In 1949 trouwt Tiny met Tine-Marie van den Broek. Ze nemen hun intrek naast het café. In 1952 begint Harrie een meubelfabriek op Laag Beugt. Later start Tiny een schuurbandenfabriek. altijD Bal Op 30 mei 1954 komt zoon Tiny in het café. Na een fikse verbouwing wordt het feestelijk heropend en krijgt het de naam De Gouden Leeuw. Ter versiering komt er een beeld van een leeuw boven de ingang van het café, met tussen zijn klauwen het wapen van Dinther. Het is bewaard gebleven en staat nu in de tuin van een van de zonen van Tiny en Tine-Marie, bij Rein. Hij heeft met zijn broer Piet nog mooie herinneringen aan deze tijd. Piet: ”We hadden de eerste carnavalsvereniging van Dinther, de Lôwen. De eerste prins was Grad Verhoeven van Beugt. Ik ging maandelijks op de fiets de contributie ophalen, een kwartje. Een biljartvereniging was er ook, Krijt Op Tijd, een spaarkas en er waren kaartavonden. ’s Zondags na de hoogmis was het altijd bal. Er werd gekaart en biljart gespeeld. Het kwam voor dat vrouwen hun mannen uit het café kwamen halen. Als de veldwachter kwam, kreeg hij van vader een borrel zonder ‘voetje’. Hij moest zijn borreltje staande opdrinken en ging dan ook maar snel weer weg.” Rein: “Met de Oranjefeesten zette vader een tent neer, die zat dan vol. Tentenverhuur dat deed hij toen ook al. Met een vaste ploeg om op te bouwen. Het café was ook een sociaal trefpunt. Mensen kwamen er om te bellen, twee tikken op het ‘klôkske’, vijf cent afrekenen. In die tijd hadden mensen niet alles in huis. Wanneer ze onverwacht bezoek kregen, kwamen ze bij vader een paar flessen bier halen, of een halve liter cognac. Met Dinther kermis kwam Toon van Esch met de ‘Vrolijke Golf’ muziek maken. Het biljart werd dan in een hoek geschoven en het orkest met drie man sterk er bovenop. Dikke Leo uit Helmond heeft ook wel eens opgetreden met de kermis. Met voor die tijd ‘skouw’ liedjes.” De nieuwe provinciale weg betekent het einde van De Gouden Leeuw. In 1970 koopt Tiny Heerkens de boerderij met café (Dennegeur) van Dorus van Schijndel (Dorus de Rooje) aan de Meerstraat te Heeswijk. Hij start daar café restaurant ‘De Boerderij’. Aan Den Dolvert, op de hoek met de Eikenhoek, was het café De Gouden Leeuw gevestigd. Voordien stond hier een boerderij, die in 1883 afbrandde. Men bouwde het weer op als statig herenhuis. In 1934 werd dit huis door de familie Van Lieshout geschonken aan de kerk van Dinther. Piet Heerkens (hoepelmaker) koopt het pand in 1935, maar dit gaat niet zonder slag of stoot. tekst Rene van der Pas fotografie ingezonden OP KROEGENTOCHT DEEL 3 De Gouden leeuw
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=