d’n HaDeejer | 35 ZAKELIJK bekeken Eigenlijk ben ik een cijfermeisje Haidan: “Toen mijn vader alleen naar Nederland verhuisde, omdat hij bij een neef als kok aan de slag kon, bleven wij achter in China. Twee jaar later ging ook mijn moeder naar Nederland en bleven wij als kinderen alleen bij opa en oma. In vijf jaar tijd heb ik mijn ouders maar één keer gesproken, want bellen was heel duur. Ik mocht als laatste naar Nederland komen, omdat ik mijn lagere school moest afmaken, zodat ik het Chinees beheerste, voordat ik vertrok bij mijn grootouders. Toen ik naar Nederland kwam, ging ik eerst naar school en ging daarna werken bij van Lanschot Bankiers in Den Bosch. Ik vond het erg leuk om met cijfers te werken. Na wat Nederlandse vriendjes leerde ik uiteindelijk mijn man Ming Zhang kennen. Hij werkte als kok bij Keizer Palace in Rosmalen. Mijn ouders vonden het fijn dat ik een Chinese man had leren kennen.” “In 2005 namen wij het restaurant van mijn ouders over, want zij wilden wat meer rust, omdat ze dag en nacht met de zaak bezig waren. Ik vond het wel belangrijk om de goede dingen over te nemen. Zo zijn alle producten vers en worden bereid volgens recept van mijn vader. Een maaltijdloempia bijvoorbeeld is erg intensief. Eerst worden de vellen gemaakt, die moeten dan afkoelen. De groente wordt gewokt en na drie kwartier is de loempia pas klaar. We maken er gemiddeld 38 per dag. Ook in de tomatensoep of babipangangsaus zit vers gepelde knoflook; daarom duurt het soms wat langer. Wij trekken geen zak open,” lacht Haidan. “We zijn heel blij met ons personeel: de meisjes uit het dorp in de bediening en al ruim vijfentwintig jaar kok Chiu. Als mijn ouders binnenwandelen met een goedkeurende blik dan weet ik dat we het goed voor elkaar hebben.” ‘Aaipet’: aaibaar scherm Zelfs in HaDee kan een mens niet meer zonder. Maar is ook een mooie pet die je zomaar zou willen aaien. ‘Snotbel’: vieze neus Neus van een puber waar zelfs een druppel aanhangt aan één kant. Ook gezegd als iemand zich onvolwassen gedraagt. Cheng Hsia Ko en Weiwei Ko Du begonnen in 1984 het Chinees-Indisch restaurant Shang Hai aan de Schoolstraat of desgewenst de Edmund van Dintherstraat, het is maar welke ingang je neemt. De naam voor het restaurant spreekt voor zich, alhoewel de familie in Wen Zhou, een dorpje onder Shang Hai, geboren is. Dochter Haidan, de oudste van de drie kinderen, heeft in 2005 het bedrijf overgenomen. ‘Omdat Shang Hai dertig jaar bestaat, houden we een actie: op 10 en 11 december geven we dertig procent korting op alle producten.’ tekst Marijke van Oorschot Fotografie Sanne van Rozendaal tekst Ad van Schijndel ontwerp Bas Linders HaDeejer léésplènkske nr. 9 Shang Hai, al dertig jaar een ouderwetse Chinees
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=