d’n HaDeejer | 7 “Het niveau van de A1 is hoog,” vertelt Bram, die nu bezig is aan zijn derde jaar bij Geel Zwart. “Maar alles is hier goed geregeld.” Erik hockeyt momenteel twee jaar bij de Veghelse hockeyclub. Driek zit het langst bij Geel Zwart; hij maakte de stap vier seizoenen geleden. “Ik sprak Driek vaak,” vertelt Erik. “Hij vertelde me dat ik moest proberen in de A1 te komen. Vorig jaar speelde ik hier in de A2.” Bram verliet HDL om een andere reden. Door zijn verhuizing naar Veghel lag een komst naar Geel Zwart voor de hand. Strenger Alle drie de hockeyers overleefden de selectietraining voor de A1 aan het begin van het seizoen. “Dat is wel chill. Nu kunnen we samen reizen,” lacht Driek. “Maar natuurlijk werken we alle drie hard voor het team.” Waar het drietal bij HDL veel kon maken, daar worden zij bij Geel Zwart snel op de vingers getikt. “Train je niet, dan speel je niet. Als je bij HDL een kwartier voor tijd aankomt, train je een kwartier mee. Hier mag je niet meetrainen als je tien minuten te laat komt. Ook begin je dan op de bank bij een wedstrijd.” Bij Geel Zwart is het dus wat strenger, maar het niveau is dan ook heel wat hoger. Op de zondag voor de herfstvakantie won Geel Zwart, mede door een doelpunt van Driek, de play-offwedstrijd tegen Helmond met 2-0. Die overwinning gaf het team toegang tot de landelijke Super A-competitie, het hoogste niveau in Nederland. “We wisten dat deze competitie haalbaar was, maar we weten ook dat we geen kampioen gaan worden. We spelen onder andere tegen Amsterdam!” jubelt Driek. Professioneler De hockeyers hebben absoluut geen spijt van hun overstap naar Geel Zwart. “Toen ik bij HDL zat, speelde ik tegen een van de laagste teams van een grote club en nu tegen de hoogste teams van die clubs,” zegt Driek, die merkt dat het aanzien van Geel Zwart groeit. “Eerst kwamen teams hier en wisten ze niet wie we waren. Nu weet iedereen wie Geel Zwart is. Veel andere teams van Geel Zwart komen ook naar ons team kijken.” >> vervolg pag. 9 Bram Vink (17), Erik Hoevenaars (17) en Driek van Uden (17) verlieten hockeyclub HDL en drongen door tot het hoogste jeugdteam van Geel Zwart in Veghel. Het hockeytrio won de play-offs en geniet nu van tophockey op landelijk niveau. “Wij hebben er geen spijt van dat we naar Geel Zwart zijn gegaan.” Hockeytrio schittert op landelijk topniveau Nee, ik ga het niet hebben over Zwarte Piet. Door de commotie en het nutteloos gebazel daaromheen, zou het bijna logisch zijn, dat deze column over Zwarte Piet gaat. Maar nee, ik keek in D’n HaDeejer van een jaar geleden en zag dat toen mijn column helemaal over Zwarte Piet ging. Om dat nu weer te herhalen, vind ik overbodig. Dus over Zwarte Piet heb ik het niet. Waarover dan wel? Ik weet het niet, maar ik ga het zeker niet hebben over de OPG. Ik vrees dat dan mijn broek spontaan begint af te zakken en ik kan u verzekeren, dat dat geen fraai aanblik oplevert. Daarom noem ik ook geen namen, zoals Hieke Stek, Ad Donkers of Marko Konings. Nee, ik wil het er echt niet over hebben. Over de zeventig jarige bevrijding dan maar weer? Nee, daar is genoeg over gezegd en mijn eigen zeventig jarige bevrijding vier ik pas in januari. “Schrijf iets over taal”, opperde iemand. Jawel ik vind taal mooi, maar toch… Bijna 30 jaar zing ik in het dialect en ik bemerk dat dat achteruit holt. Zelfs het Nederlands verwordt, door techniek, sociale media en internationalisering, uiteindelijk tot slechts een dialect. Dus over taal ga ik het niet hebben. Ook al was zelfs Karel V, in wiens rijk de zon nooit onderging, een taal virtuoos. Zo zei hij ooit:”Ik spreek Spaans tegen God, Italiaans tegen vrouwen, Frans tegen mannen en Duits tegen mijn paard.” Nee, ik wil het deze keer nergens over hebben, zelfs niet dat Heesch bij Oss hoort, want dat weet iedereen al. Henk Habraken Niet over hebben columnHenk ‘We weten dat we geen kampioen gaan worden, want we spelen ook tegen Amsterdam’ V.l.n.r.: Erik Hoevenaars, Driek Van Uden en Bram Vink tekst Matthijs van Lierop fotografie Eefje Voets
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=