CommunICatIe Een derde kernbegrip van Rien is communicatie. Hiermee bedoelt hij meer dan alleen gezellig kletsen met mensen. “Mensen nemen veel meer onbewust waar dan dat ze bewust waarnemen. Het is de kunst om met het onderbewuste te communiceren, ik vind dat ongelofelijk interessant,” zo vertelt de BZB-manager. “Als bijvoorbeeld het publiek vindt dat een band goed is, dan hebben ze het eigenlijk voor een groot deel óók over licht & geluid. Dit fascineert mij en ik probeer dat dus ook toe te passen. Waarom vinden mensen wat ze vinden en doen ze wat ze doen? Daar kan ik echt uren over praten,” zegt hij met een glimlach. “Toen ik heel klein was vond ik dat soort vragen al interessant. Ik weet nog dat mensen mij ‘het geheim van Sinterklaas’ vertelden. Naderhand kwamen ze met dat hele kerstverhaal van Jezus aan en alles wat ik dacht was: daar heb je er weer zo een! Die zal ook wel niet echt zijn!” Daarnaast heeft zijn horecageschiedenis volgens Rien ook zijn filosofische interesse aangewakkerd. “Als je kroegen hebt en een band managet, dan word je wel een soort huis-tuin-en-keuken filosoof. Je hoort dan zoveel verschillende dingen, je ziet mensen veranderen als ze drinken. Je maakt veel mee en zo vorm je je eigen filosofie.” Voor de toekomst liggen er nog genoeg plannen op de loer, vertelt Rien. “Ik ben erg blij met mijn huidige activiteiten, maar er is volgens mij niemand die op het sterfbed zegt ‘Had ik maar meer gewerkt, had ik maar meer gewerkt!’. Daarom heb ik mijn pensioendatum al in de planning staan: op woensdag 2-2-’22 hang ik mijn uitvoerende taken aan de wilgen. Het liefste ga ik dan veelvuldig in een land vertoeven waar het lekker warm is. En een keer naar Lapland, gewoon, omdat ik dat een grappige naam vind en dan toch alle tijd heb om de lapzwans uit te hangen! Samen met de lokale Lappen de kroeg induiken, lappen en het wij(n)gevoel aansterken; alvast proost!” Als jekroegenhebteneenbandmanaget, danwordjeweleensoorthuis-tuin-enkeukenfilosoof. Tekst sanne sleutjes Fotografie rené kuijs Als deze HaDeejer verschijnt, is het hier nog steeds vakantietijd. Velen genieten van een, zoals ze dat zelf vinden, welverdiende vakantie en zijn dus niet thuis. Daarom wordt deze column nu amper gelezen en is dus alles wat ik hier schrijf, slechts voor de kat zijn viool. Omdat ik nog nooit een kat met een viool heb gezien, wilde ik aanvankelijk een lichaamsdeel van die kat noemen, maar ik houd het toch maar bij ‘viool’. Nee, het is vrij zinloos om het nu ergens over te hebben. Zelfs niet over de komkommer, omdat ik daar nagenoeg niets van weet. Ik zou nu wel een causerie kunnen houden over het morele verval van de moderne samenleving, maar daar zit ook niemand op te wachten. Een beschouwing houden over vakantie wil ik ook niet, omdat dat echt niemand boeit. Wel weet ik dat er voor ‘vakantie’ twee recepten zijn, die succes verzekeren: ze moet helemaal anders zijn dan anders, of precies zoals altijd. Nou ja, vakantie is zich moe maken op eigen kosten, zei mij iemand ooit. Hoewel ik heel veel instemmende reacties heb gehad op mijn vorige column, wil ik het nu niet meer hebben over het ontbreken van het kerkpleinconcert van de harmonie. Wel hoorde ik van een oud-bestuurslid van de harmonie, dat Arian Deckers, daar ginds in Heeswijk, op een bugel speelde. Nee, het moet niet gekker worden! Hoewel ik er trots op ben, wil ik het ook niet hebben over het zilveren gildekoor Sint Barbara, want dat vindt de redactie onbelangrijk. Misschien hadden we allemaal een tattoo moeten nemen, wat interessanter lijkt voor d’n HaDeejer. Nee, vandaag heb ik het nergens over, zelfs niet dat Heesch bij Oss hoort. column Komkommercolumn Henk “VAKANTIE IS ZICH MOE MAKEN OP EIGEN KOSTEN” d ’ n hadee j er 9
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=