d’n HaDeejer | 29 ‘Ik woonde in the middle of nowhere’ Over de grens Zuid-Afrika Geert van Kaathoven Sinds september 2011 woon ik in het mooie Zuid-Afrika, waar ik reeds meer dan 20 jaar mijn vakanties doorbracht op ~Doornlaagte~, het natuurreservaat van mijn ouders. Al vanaf mijn kinderjaren ligt mijn interesse bij dieren en de natuur, maar ik koos mijn beroep in een heel andere richting. Ik wilde al jaren het roer omgooien, en kreeg eindelijk de kans om mijn droom waar te maken. Elke dag in de bush, fokprogrammas coördineren van zeldzame antilopensoorten en ziektevrije Kaapse buffels was mijn taak op Doornlaagte. Al meer dan 15 jaar is het fokken van paardantilope (roan), zwartepaardantilope (sable) en buffel een zeer winstgevende bedrijfstak in Zuid-Afrika. Je kunt het vergelijken met een paardenstoeterij waar de dieren een waarde kunnen hebben van tienduizenden, tot soms honderdduizenden euro’s per stuk. In 2007 zijn we in deze bedrijfstak gesprongen met de aankoop van 3 fokgroepen roan, 2 fokgroepen sable en 1 fokgroep buffels. De aanteelt liep gestaag, en de prijzen zijn al die tijd blijven stijgen. Ruim een jaar terug heb ik het besluit genomen om mijn eigen weg te gaan. De tijd op Doornlaagte was uniek en onvergetelijk, maar vaak zeer eenzaam met weinig sociaal contact. Ik woonde in the middle of nowhere, en moest 70 km rijden (waarvan 40 km zandpad) om mijn boodschappen te doen en voorraden voor de boerderij in te slaan. In Plettenbergbaai aan de Indische Oceaan, waar mijn ouders al jaren wonen, vond ik een stukje paradijs op aarde. Een prachtig boerderijtje met 28 ha natuur eromheen, werd mijn eigendom. Alles was een beetje verwaarloosd, en het gaat nog wel een tijdje duren voor alles is zoals ik wil. De verbouwing van het huis is onlangs afgerond, en het oprichten van de omheining (van 2,5 km) om mijn stuk grond heen, zal binnen ongeveer een maand klaar zijn. Ik ga me hier verder bezig houden met fokken van zeldzaam wild, en heb een jacht-safari reisburo genaamd ~Hunters Africa~ met een Nederlandse vriend opgericht. Ik schrijf mijn jachtverhalen voor het jachtmagazine ‘Waidmannsheil’, en misschien wordt het ooit nog eens een boek. Ook loop ik met het plan rond om hier een trouwlocatie te beginnen voor plaatselijke, maar ook buitenlandse bruidsparen, die rust en een prachtig uitzicht zoeken. Veel mensen in mijn vriendenkring vragen mij wel eens waarom Zuid-Afrika het land is waar ik wil wonen. Mijn verhalen en duizenden foto’s kunnen hun meestal niet overtuigen van mijn keuze. Ze denken allemaal dat het een apenland is, en zeer onveilig. Zodra ze hier zijn geweest, zijn ze helemaal om. Nu begrijpen we jou, hoor ik elke keer als ze een dag hier zijn. Zo hadden we het niet verwacht. Wat de meeste Nederlanders ook verrast is de Afrikaanse taal die hier veel wordt gesproken. Het is eigenlijk oud Nederlands, en naar mijn idee meer Nederlands dan de huidige Nederlandse taal is. Als er hier een nieuw woord komt, dan is het een Nederlands woord en niet een Engels. Ik heb hier ondertussen een aardige groep vrienden opgebouwd, en ben al 5 maanden gelukkig met Loulette mijn nieuwe vriendin. Loulette heeft 2 dochters (Jana van 8 jr en Mieke van 11 jr) en ze runt haar eigen kinderdagverblijf in het dorp. Ik reis 2 keer per jaar naar Nederland om mijn kinderen (Lucas van 16 jr en Sofie van 19 jr) en verdere familie en vrienden te bezoeken. Ik verblijf dan altijd bij m’n zus Anne-Marie, in ons ouderlijk huis aan de Laverdonk in Dinther. Na 4 weken vakantie in Nederland, ga ik elke keer weer graag terug naar mijn nieuwe thuisland Zuid-Afrika. Het zit in mijn bloed, die prachtige natuur, fijn klimaat en vriendelijke mensen met een ontspannen cultuur. Als u vragen heeft, kunt u mij mailen op doornlaagte@hotmail.com . Met Zuid-Afrikaanse groeten, Geert van Kaathoven
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=