Tekst Liseth Kuijs Fotografie Jacques Worms Verliefd Peter kwam in 1975 met echtgenote Mara en oudste dochter Suzan in Heeswijk-Dinther terecht. Ze woonden destijds op een flatje in Vught, en met een tweede kind op komst, waren ze op zoek naar een grotere woonruimte. In Vught werd niets gevonden, dus gingen ze kijken in de omgeving. In een advertentie zagen ze een woning in aanbouw in Heeswijk-Dinther. “We kenden het dorp niet en moesten het opzoeken op de kaart. Toen we vanaf Kanaaldijk-Noord de Baron van den Bogaerdelaan inreden, waren we meteen verliefd. Het was net één lange oprijlaan met al die mooie platanen langs de weg, prachtig! Op zondag kwamen we het huis bekijken en op maandag hebben we het gekocht. En daar hebben we nooit spijt van gehad.” De Juinders Al vrij snel na hun komst naar Heeswijk-Dinther, sloot het echtpaar zich aan bij CV De Juinders. Ze waren vanaf het begin nauw betrokken bij allerlei activiteiten. Zo richtten ze samen met enkele andere Juinders in 1984 de blaaskapel op, en werd Peter daar ook muzikaal leider van. “Dit betekent o.a. dat ik ervoor zorg dat de gewenste bladmuziek wordt gekocht en dat ik de leiding heb tijdens optredens. Bij de repetities hebben we een dirigent die ons de stukken leert, maar die gaat niet mee naar optredens.” Verder was Peter jarenlang de presentator van de kindermiddag tijdens carnaval. “Ook heel leuk om te doen.” De Juinders vormen een hele hechte club en ze ontmoeten elkaar ook regelmatig buiten de carnaval. “We hebben in de afgelopen jaren veel lief en leed met elkaar gedeeld.” Jeugdkoor Toen dochters Suzan en Maartje op de basisschool zaten, werden ze lid van het jeugdkoor. Na enige tijd gaf de dirigent te kennen dat hij ermee ging stoppen. “Na een repetitie van de Juinders zaten we aan de bar en zei ik dat ik het over zou nemen als ze niemand anders konden vinden. De volgende dag stond de pastoor al op de stoep en kon ik eigenlijk niet meer terug. Ik beloofde dat ik het tot de zomervakantie zou doen. Maar ik vond het leuk en het ging wel aardig. Totdat ik merkte dat ik op hetzelfde niveau zat als de kinderen en dat vond ik niet kunnen. Ik ben toen naar de heer Van Ostaijen gegaan, de directeur van de muziekschool in Veghel. Hij heeft me helemaal bij de hand genomen; twee jaar lang hadden we wekelijks contact en bracht hij mij de benodigde theorie bij. Ook stuurde hij me naar de cursus ‘koordirectie’; daar ging ik vier jaar elke zaterdagochtend naar toe. Een hele leerzame periode.” Instrumenten De opgedane kennis werd volop in de praktijk gebracht. Naast Jeugdkoor ‘Op-Maat’ begeleidde Peter ook kinderkoren in Loosbroek en Berlicum. “Soms was het wel schipperen met de tijd, want het waren allemaal koren die op een bepaalde tijd in de kerk moesten zingen. Maar in overleg kwamen we er altijd wel uit.” Tussen de bedrijven door leerde Peter ook nog gitaar spelen. “Daar moet je je niet teveel bij voorstellen, hoor! Maar ik kan er kinderen mee begeleiden bij het zingen. Ik had graag piano willen spelen, want dat moet een dirigent eigenlijk wel kunnen, maar daar kon ik de tijd niet voor vrij maken.” Het mooiste instrument vindt hij de trompet. “Daarom ben ik het zelf ook gaan spelen. Ik heb het me door middel van zelfstudie eigen gemaakt. In Veghel heb ik een keer deelgenomen aan een workshop van Eric Vloeimans, fantastisch!” Muziekles Ook in zijn werk kon Peter zijn passie voor muziek en liefde voor kinderen goed kwijt. 42 jaar lang was hij werkzaam als leerkracht in het basisonderwijs, waarvan 35 jaar op Het Overpad, een school voor speciaal basisonderwijs in Den Bosch. De laatste 15 jaar van zijn carrière had hij geen eigen klas meer, maar heeft hij zich sterk gemaakt om het muziekonderwijs uit het ‘verdomhoekje’ te halen. “Ik ben in alle klassen muzieklessen gaan verzorgen. Op een gegeven moment waren er 40 klassen! Ik zat tot mijn nek in de muziek en dat beviel me heel goed.” Maar aan alles komt een einde en in 2011 maakte Peter gebruik van de mogelijkheid om te stoppen met werken. Vrije tijd Het werk maakte plaats voor andere activiteiten en zijn vrije tijd was snel ingevuld. “Als je thuis zit, dan weten ze je te vinden, hè?” Toen hij 65 jaar werd, sloot Peter zich als trompettist aan bij het Bernhezer Senioren Orkest. “Het orkest staat onder leiding van een professionele dirigent en daar kan ik Hij werd 67 jaar geleden in Oisterwijk geboren. Wie denkt dat muziek hemmet de paplepel is ingegeven, vergist zich. Hij had van naturewel een zangstemenwas als kind lid van een jongenskoor, maar muziek speelde geen dominante rol in zijn jeugd. Zijn liefde voor muziekwerd eigenlijk pas echt aangewakkerd op de Kweekschool, waar hij blokfluit leerde spelen en kinderen leerde zingen. Vanaf dat moment speeldenmuziek en kinderen een belangrijke rol in zijn leven, niet alleen in zijnwerkmaar ook daarbuiten. d ’ n hadee j er 7
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=