Jolanda kan zich nog goed herinneren, hoe het er in de Schoolstraat aan toe ging. “Ons pap (Toon van Schijndel) was melkboer. Hij reed eerst met een bestelbus rond, later met een winkelwagen. Wij moesten vaak meehelpen in het weekend en na het avondeten. Vooral op vrijdagmiddag was dat niet leuk, ik ging dan liever uit school in het centrum van Veghel nog even een kop koffie drinken, in plaats van thuis flessen sorteren en de winkelwagen aanvullen.” Dat laatste weet Jeroen ook nog goed: “In de winkelwagen kon je zelf snoep scheppen, het was een soort voorloper van de Jamin.” Het laat zich raden dat het bijvullen van de snoepbakken interessanter was, dan het sorteren van gortepap- en karnemelkflessen. Jolanda van den Elsen-van Schijndel was tien jaar, toen ze na twee zussen ook nog een broertje kreeg. Op de foto, waarschijnlijk begin 1982 gemaakt, poseert ze trots met haar, toen nog kleine broertje Jeroen. Het ventje houdt in zijn knuistje een rammelaar met ballen vast. Het gezin Van Schijndel woonde in de Schoolstraat. De rammelaar was een geschenk van Henk van André Habraken, die een stukje verderop zijn winkel had met speelgoed en huishoudelijke artikelen. Een degelijk stuk speelgoed zoals het niet meer gemaakt wordt; na de kinderen hebben ook alle kleinkinderen er al mee gespeeld. En, zoals Jolanda het zegt: “Het heeft nog steeds ‘niks geleejen’, het zijn goeie ballen!” Toen 26 d ’ n hadee j er Tekst Marko Konings Foto Eefje Voets
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=