Is het Heeswijk-Dinther of Heeswijk en Dinther? Ik weet het niet en snap er geen fluit van. Nou ja, denk ik dan, een chinees gezegde luidt: ‘Wanneer de mensen alleen zouden praten over dingen die ze begrijpen, zou er weldra een grote stilte neerdalen over de wereld.’ In de vorige HaDeejer beweerden Bart van Schijndel en Matthijs van Lierop dat Heeswijk-Dinther niet meer bestaat, maar twee aparte dorpen zijn. Dat kan, ik weet het niet, maar in de rubriek ‘Dorpspraat’ spraken mensen over verfraaiing van het centrum. Het centrum van wat? Ik weet het niet. Toon Konings opende zijn column met: “Ons durpke HaDee ston in de krant.” Als dat klopt is Heeswijk-Dinther een dorpje, of niet soms? Nou ja, Dinther heeft een gilde en Heeswijk ook. Heeswijk heeft een fanfare en Dinther een harmonie. Dinther heeft RKSV Avesteyn en Heeswijk VV Heeswijk. Dus toch twee aparte dorpen? Dat kan, maar ik weet het niet. Van de andere kant; ze hebben hier een ‘Actief Burgerschap’ eensoort idopdat debelangenbehartigt van Heeswijk-Dinther als één kern. Weinigen weten precies de grens tussen Heeswijk en Dinther en velen die daar wonen, weten niet of het Heeswijk of Dinther is. Kapsalon ‘Koppig’ dat adverteert met ‘Koppig Sint Servatiusstraat Heeswijk’ is daar een duidelijk voorbeeld van. Ook volgens de gemeente Bernheze was en is HeeswijkDinther één kern. Waarom de plaatsnaamborden zijn zoals ze nu zijn, is dus een raadsel. Toch staat voor op d’n HaDeejer ‘maandblad voor Heeswijk en Dinther’. Wie heeft er gelijk? Ik weet het niet, maar in de onwetendheid kan men volmaakt gelukkig zijn. Wel weet ik dat ik Dinthernaar ben en dat Heesch bij Oss hoort. column Ik weet het niet! Henk “IN DE ONWETENDHEID KAN MEN VOLMAAKT GELUKKIG ZIJN” Heeswijk-Dinther werken. Dit beseffen we vaak na een dienst in de huisartsenpost met veel stedelijke patiënten. De inwoners hier lopen wel eens te lang rond met hun klachten. Vrijwel iedere patiënt die bij ons komt, mankeert ook echt wat. Dat is bij de huisartsenpost wel eens anders.” Het dorpse karakter ‘we gaan achterom bij huisbezoek’ past goed bij het doktersduo. Harco: “Er zijn volgens mij drie momenten in het leven die er toe doen. Dat zijn je geboorte en dood en het moment waarop je beseft waarom je leeft; bij de geboorte van je kinderen. Op die momenten willen wij er ook voor onze patiënten zijn.” Suzanne geeft aan, hoe gek dat misschien ook klinkt, ook veel voldoening te halen uit de huisbezoeken bij terminale patiënten en na hun overlijden bij de nabestaanden. Ze geeft aan dat er tegenwoordig helaas minder tijd is voor patiëntenzorg door alle administratieve taken die er de laatste jaren bijgekomen zijn. Enkele jaren geleden gingen de dokters zelfs nog op bezoek bij hun patiënten in het ziekenhuis. Geen werkdag is het zelfde in de dokterspraktijk. Suzanne: “De ene dag heb je vijf kinderen op je spreekuur en de volgende dag tien bejaarden. Die afwisseling houdt het werk leuk. Ook hebben we jaarlijks voor enkele kleuterklassen een knuffelberenspreekuur. Dat is ontzettend leuk!“ Verhuizing praktijk In de zomer van 2016 verhuist de praktijk - eindelijk, na vijf jaar van plannen maken - naar de overkant van de straat. De praktijk wordt gevestigd tussen het hertenkamp en de nieuwe COOP. Ze hebben er zin in: “Dan voldoet ons pand weer aan alle normen die tegenwoordig aan een huisartsenpraktijk gesteld worden: ruim, toegankelijk en lekker fris.” Het echtpaar heeft het naar hun zin in ons dorp: “We hopen hier te kunnen blijven tot aan ons pensioen.” Meer weten? Kijk op www.huisartsenpraktijkdevrij-kesselaer.praktijkinfo.nl d ’ n hadee J er 9
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=