d ’ n hadee j er 7 RinyVerstraten: Al meer dan 30 jaar werkzaam inde zorg Riny werd in 1962 geboren en groeide op in Volkel, in een gezin met 8 kinderen. “Toen ik op de basisschool zat, was ik nog geen lid van een sportvereniging. Ik mocht bij de KPJ, want dat was gratis. Mijn vader werkte op de sportvelden in Uden en bracht wel eens een versleten net mee. Dat werd door mijn broers en mij uitgezet en dan gingen we met schoolvriendjes op straat voetballen en tennissen. Een mooie tijd; ik denk dat we alle ramen van ons huis kapot geschoten hebben!” Opleiding School was niet aan Riny besteed. “Ik kon wel leren, maar had er geen zin in. Op mijn laatste rapport van de basisschool stond het advies om naar de LTS te gaan. Maar dat was een slecht idee, want als ik een hamer moest halen, dan kwam ik met een schroevendraaier terug. Mijn vader stapte op zijn fiets en ging naar school. Hij kwam terug met hetzelfde rapport, maar het advies was veranderd in LEAO. Daar ben ik toen naar toe gegaan en halverwege die opleiding ontstond het idee dat de zorg misschien iets zou kunnen zijn. Na de LEAO heb ik een jaar MAVO gedaan, zodat ik naar de inservice-opleiding verpleegkundige kon.” Tijdens die opleiding werkte Riny in het Sint Joseph Ziekenhuis in Veghel. Daar leerde hij Jacqueline kennen, die dezelfde opleiding volgde. Een collega, die wist dat de 2 leerling-verpleegkundigen allebei regelmatig naar wedstrijden van FC Den Bosch gingen kijken, bracht hen bij elkaar. Heeswijk Riny en Jacqueline kregen verkering en gingen voortaan samen naar de thuis- én uitwedstrijden van Den Bosch. “We vertrokken ’s middags al en keken ’s avonds naar de wedstrijd. Dat hebben we zo’n 3 jaar gedaan, totdat we trouwden in 1986.” In dat jaar kwamen ze ook in Heeswijk wonen. Ze zochten een woonplaats dichter bij Tilburg, waar Riny inmiddels in een verpleeghuis werkte. “We kwamen hier terecht via de vader van Jacqueline, die de eigenaar van dit huis kende. Jacqueline kende het dorp al een beetje want ze voetbalde al jaren bij Avesteyn. Wij vonden Heeswijk een gemoedelijk, open dorp, waar we meteen geaccepteerd werden.” Het jonge stel voelde zich dan ook snel thuis in hun nieuwe woonplaats. Ze bouwden een vriendenkring op en kregen er hun zonen Paul, Frank en Luuk. `Ikkandemeeste gesprekken gewoon in dialect voeren, dat vind ikmooi’ Als kind had Riny Verstraten geen idee wat hij later wilde worden. Hij was er ook niet mee bezig; hij was altijd op straat aan het voetballen en tennissen. Profvoetballer, dat leek hem wel iets, maar dat zat er helaas niet in. Verder had hij niet zoveel interesses. Hij koos uiteindelijk voor de zorg en dat bleek goed bij hem te passen; inmiddels werkt hij al meer dan 30 jaar met veel plezier in deze sector. Sport bleef altijd een belangrijke rol spelen in zijn leven. Tekst Liseth Kuijs Fotografie Lianne Gabriëls
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=