d ’ n hadee j er 9 Omdat ieder citaat iets bijdraagt tot de stabiliteit of verruiming van de taal, wil ik in dit nieuwe jaar beginnen met een citaat van R. Leonhard: “Het enige middel om het leven te verdragen, is het mooi te vinden.” Dit naar aanleiding van het nieuwe jaar dus en vanwege het feit dat, als u dit leest, ik alweer 71 jaar ben geworden. Goh, denk ik dan, ik word echt een oud mannetje. Maar ja, bedenk ik dan, het alternatief, voor het oud mannetje worden, is slechts de dood. Daarom hoop ik lachend een oud mannetje te worden. Nu ik dit schrijf is het 5 januari en ben ik nog 70 en is het nog voor de nieuwjaarsbijeenkomst van de Stichting Actief Burgerschap en de Stichting Dorpsnieuws. Ik wil ‘De actieve HaDeejer’ en ‘De jonge actieve HaDeejer’ feliciteren, hoewel ik nu niet weet wie het zijn. Als u dit leest is, op 24 januari, het boek over ’44 kirre carnaval in Snevelbokkenland’ gepresenteerd. Een fraai kleurrijk boek van cultuur historische waarde voor HDL. De carnavalsgeschiedenis van HDL, die verloren dreigde te gaan, is nu vastgelegd en behouden voor het nageslacht. Nu ik het toch over citaten heb, ben ik het niet eens met wat Goethe beweerde: “Wil je voor jezelf een aangenaam leven, dan moet je het voorbije niet meer geven.” Nee, de geschiedenis is leerzaam en geeft antwoorden op vele ‘waarom’ vragen van nu. Of ook, zoals T. Carlyle het zei: “Geschiedenis is de kern van talloze levensbeschrijvingen.” Eigenlijk zou ik moeten eindigen met een bekend citaat van mijzelf. Maar om weer te eindigen met: “Heesch hoort bij Oss”, doe ik maar niet. Henk Habraken column Citaten Henk “Het aLternatieF, VOOr Het OuD Mannetje wOrDen, is sLeCHts De DOOD” …TOT GeMeenTeraad Cees nam in de jaren ’80 namens het CDA plaats in de gemeenteraad. “Ik kreeg inzicht in bestemmingsplannen en begrotingen. Het was een erg leerzame periode, ondanks dat je als raadslid moeilijk het verschil kunt maken. Want de ambtenaren zijn de profs, de raadsleden amateurs. Je krijgt van de ambtenaren en wethouders altijd gekleurde informatie over bepaalde dossiers.” Toen Heesch er in ‘94 bij kwam en de gemeente veranderde in Bernheze, hield Cees het voor gezien. “Ik ben het niet vaak met Henk Habraken eens, maar Heesch hoort inderdaad bij Oss.” In het parochiebestuur van Heeswijk was Cees maar liefst twaalf jaar lang actief. Daarna moest hij eruit, zoals de regels van het bisdom dat voorschrijven. Als klein jochie was hij al misdienaar bij het Theresiagesticht naast de Dintherse kerk. De betrokkenheid bij het kerkelijke leven is hem dan ook met de paplepel ingegoten. ‘Ik vind de Heeswijkse kerk mooier dan die van Dinther’ Ook voor het parochiehuis verrichtte hij vele werkzaamheden. In 2013 werd dat Willibrordcentrum zelfstandig en omgezet in een stichting. Cees nam plaats in het stichtingsbestuur en hield zich als vrijwilliger bezig met de planning, het onderhoud en de organisatie rondom alle activiteiten. Per 1 januari 2017 vormen de parochies HeeswijkDinther-Loosbroek, Middelrode en Berlicum waarschijnlijk één geheel. “Als je reëel bent, kan de Heeswijkse kerk als gebouw, wegens het vele onderhoud, niet gehandhaafd blijven. Ondanks dat ik een Dintherse ben, vind ik de Heeswijkse kerk mooier dan die van Dinther. Maar de Dintherse krijgt subsidie, omdat het een Rijksmonument is, en is makkelijker in het onderhoud.” LOSLaTen Inmiddels heeft Cees de meeste commissies en besturen verlaten. “Die werkzaamheden zijn bij anderen ook in goede handen en ‘ik wil niet over m’n graf heen regeren’. Ik heb nu tijd genoeg, dus laat me nog wel lenen voor hand- en spandiensten en zaken die overdag geregeld moeten worden. Cees zit nog vol energie: “In de toekomst wil ik mijn vrijwilligerswerk meer op de oudere generatie richten. Maar als ik daar meer over vertel, staan ze hier morgen al op stoep.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=