Verrassing De eeneiïge tweeling werd geboren in 1967, aan de Edmund van Dintherstraat. Het gezin Verhagen telde op dat moment al 7 kinderen. Het verhaal gaat dat hun broertjes en zusjes na de geboorte op een rijtje op de gang stonden en tot hun verbazing niet één, maar twee baby’s voorbij zagen komen. “Toen de huisarts na de geboorte van Maria zei dat er nóg een kindje kwam, was dat inderdaad een complete verrassing. Ons moeder was wel ‘zwaar’, maar dat was ze bij de andere zwangerschappen ook, dus niemand vermoedde dat het er dit keer twee waren.” Oudere zusjes Hanneke en Betsie hielpen hun moeder vanaf het begin mee met de verzorging van de baby’s. Ook kreeg het gezin hulp van de familie Verkuijlen. “Die hadden zelf ook een tweeling, en daar kregen wij regelmatig spullen en kleding van, dat was heel welkom.” Eigen stijl De zusjes droegen op de basisschool altijd dezelfde kleding. Later kregen zij ieder hun eigen stijl. “In het begin lag onze smaak nog wat dichter bij elkaar. Het is ons één keer overkomen dat we afzonderlijk van elkaar precies dezelfde rok en shirt hebben gekocht, en die kleren toevallig ook nog allebei aan hadden tijdens een dagje uit. Dat zal ons nu niet meer gebeuren, inmiddels hebben we echt ieder een andere smaak.” Een specifiek kenmerk waaraan de zussen te herkennen zijn, is dat Maria linkshandig is en José rechtshandig. Ook hun karakters zijn verschillend: Maria is wat rustiger en José iets drukker. De zussen waren altijd samen; na de basisschool gingen ze naar dezelfde middelbare school en altijd hadden ze dezelfde vriendinnen. Ook nu nog trekken ze veel met elkaar op. “We wandelen en fietsen regelmatig samen, doen allebei aan tafeltennis en wonen vaak tv-programma’s bij met zijn tweeën.” Speciale band Hoewel ze met alle broers en zussen goed omgaan, heeft de tweeling wel een speciale band met elkaar. “Wij hebben aan een half woord genoeg.” Maar de band werkt ook op afstand. Tijdens Maria’s eerste zwangerschap, was José 9 maanden misselijk. En toen José werd aangereden, had Maria pijn in haar knie. “De huisarts zei op een gegeven moment dat José op geleide van pijn weer wat dingen mocht gaan doen, maar zij voelde de pijn niet, want die had ik!” lacht Maria. Toch vinden ze het heel fijn om een tweeling te zijn. “Je hebt altijd elkaar, ook als er minder leuke dingen gebeuren.” 16 d ’ n hadee j er José Heesakkers-Verhagen Maria de Vet-Verhagen & Tekst Liseth Kuijs Fotografie Sanne van Rozendaal Tweeling “Wij hebben aan een half woord genoeg” Tegenwoordig zijn Maria en José goed van elkaar te onderscheiden, maar vroeger was dat anders. “Sommige juffen op de lagere school gaven ons een naamplaatje, omdat ze ons anders niet uit elkaar konden houden. En als we op straat speelden, werden we ook regelmatig voor de ander aangezien.” Heel begrijpelijk, vinden de zusjes, want als ze nu naar foto’s kijken van vroeger, dan weten ze zelf ook niet wie wie is.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=