d'n Hadeejer december 2017

politiek Het wereldnieuws houdt ze nauwkeurig bij. omdat een aantal van haar kinderen ver weg zitten, houdt Joke de vei- ligheid in de wereld goed in de gaten. maar ook omdat het haar aan het hart gaat. “Iedereen is gelijk, maar niet iedereen krijgt gelijke kansen. de politiek heeft zoveel invloed, maar ze weten maar half wat er speelt. Ze zouden in den Haag beter naar de mensen moeten luis- teren.” Ze studeert nog steeds. “Ik mag de kersttoespraak houden voor de Heeswijkse sociëteit en daar kun je niet met een babbeltje aankomen. dan zit ik een hele tijd te studeren: wat is er dit jaar gebeurd en hoe geef ik daar een kerst- boodschap aan mee. vorig jaar heb ik het gehad over de vluchtelingen, dat we daar niet bang voor moeten zijn. Het is geschiedenis, zo loopt het, een soort nieuwe volksver- huizing. Ik wil mensen aan het denken zetten: in wat voor wereld leven we, en wat kunnen we daarin betekenen. Je kunt wel zeggen ‘het is een moeilijke tijd’, maar hoe staan we daar zelf in? dat vind ik belangrijke dingen! Het gaat niet om je eigen ik, maar om wat jij kunt betekenen voor die ander.” religie van thuis uit is Joke opgegroeid met religie. Het was ge- bruikelijk om iedere zondag naar de kerk te gaan. Toen het gezin van der Knaap de weekenden in dinther was, maakte het kennis met de abdij van berne. Joke heeft veel misteksten en andere teksten geschreven voor de abdij; daarbij kwamen de vakken theologie goed van pas. “veel mensen weten niet wat een rijkdom religie kan betekenen. de bijbel staat vol verhalen over wezenlijke zaken, dat je je naaste ziet, en een arme mens helpt en zuinig bent op je wereld. dat is van alle tijden. er zijn helaas ook veel fou- ten gemaakt in naam van religies. Je kunt niet star denken dat jij de waarheid hebt. Je moet elkaar respecteren in het anders zijn en anders denken. monseigneur bekkers sprak daar lang geleden al over, een hele inspirerende, ruimden- kende bisschop.” ’de kerk is als een oude moeder die niet zo de laatste mode volgt, maar die in haar rimpels het lief en leed van de we- reld getekend heeft,’ citeert ze Frits van der ven s.j., een bossche priester. “We krijgen een andere tijd voor de kerk. Ik denk dat er een nieuwe kerk komt, die ruimer denkt, maar dat ga ik niet meer meemaken. Iedereen heeft zijn eigenheid, maar we moeten naar de grote eenheid, besef- fen dat we allemaal bij elkaar horen! dat is denk ik ook be- langrijk tegen het terrorisme.” in De Vut “Toen ik 58 jaar was, stonden er veel leraren nederlands te wachten op een baan. mijn moeder was ziek en ik moest veel op en neer naar den bosch, dus ik vond dat ik beter met de vUT kon gaan. Ik heb wel nog mijn doctoraal in nij- megen afgemaakt.” Ze had geen tijd om zich te vervelen. naast haar grote gezin, het schrijven voor de abdij, de be- zoekgroep en vele sociale contacten had Joke verschillende boekenclubs. nog steeds geeft ze nederlandse les, nu aan een Poolse jonge vrouw. Samen lezen ze teksten en pra- ‘ H E T G A A T N I E T OM J E E I G E N I K , M A A R OM WA T J I J K U N T B E T E K E N E N V O O R D I E A N D E R ’ 12 D ’ N HADEEJER