d'n Hadeejer februari 2017

carnaval al in oktober Het begon als een geintje, maar dit jaar vieren Marja de Visser en Jorine Jansen hun 11-jarig jubileum als het duo ‘Toos en Patries’. Tekst Francis van Venrooij Fotografie Eefje Voets Van het een… Niet meedoen aan de pronkzitting was geen optie. De dames besloten dat ze dan wel met z’n tweeën het podium op zouden gaan. Ze stonden strak van de zenuwen, maar het op- treden in D’n Tol als de ’Tall Troelas’ was een groot succes en dat vroeg om meer! Marja is als Toos een echte boerentrien en Jorine heeft het als Patries wat hoog in de bol. “Het was zo leuk dat we het jaar erop besloten om weer mee te doen. Eén jaar hebben we overgesla- gen, omdat Jorine ziek was, maar dit jaar doen we dus voor de 11e keer mee.” …kwam het ander Het is niet bij carnavalsoptredens gebleven. Al na het eerste optreden werd hen gevraagd of ze ook te boeken waren. Ze hebben opgetreden op 25- en 50-jarige bruiloften, bij feesten voor Abra- hams of Sarahs, zelfs bij de Zonnebloem. Maar ook voor grote evenementen als Vudel en Festy- land draaien ze hun hand niet om. “Bij ons in de tent op Madstock was het drukker dan ’s avonds in de grote tent buiten,” lacht Jorine. “Wij ston- den daar als wc-dames en voor iedere toiletgang konden mensen bij ons een sticker verdienen. Bij 5 stickers kregen ze een wasknijper met een bloemetje. Echt wel dat ze terugkwamen! En bij iedere betalende bezoeker zongen we een liedje. Hele polonaises werden er gelopen. Altijd ge- zellig!” “En op die bruiloft waar we als ’Slaajser- veersters’ rondgelopen hebben op onze crocs… dat was allemaal sjiekdefriemel en wij deden als serveersters alles verkeerd. Alleen het personeel was op de hoogte. Heerlijk was dat!” Repertoire “We zingen altijd alles live met band. We ken- merken onszelf door een blauwe oma-schort, een rode zakdoek en een paar ordinaire crocs eronder. We proberen ieder jaar wel aan te sluiten bij het thema van de pronkzitting. We gaan dan in oktober al naar de vergadering. We hebben opgetreden als cowboys, als dames, ouwe wijfkes, vorig jaar zochten wij DrieKa, we zijn gegaan als Tiroler dames, als Koos Albers en Corry Konings, dames die gingen nordic walken, dames die op vakantie gingen met de zonnebloem en ga nog maar even door. We passen daar onze liedjes op aan en daar komt dan de rest uit voort. En zo is ons repertoire aardig uitgebreid. Wel alles in het Nederlands!“ Inmiddels hebben ze hun eigen installatie, omdat ze dat ge-emmer met niet-werkende cd-spelertjes op locaties wel beu waren. “Onze mannen Wim en Jos gaan dan ’s middags op- bouwen en dan kunnen de dames nog koffie drinken en repeteren. Dat geeft een stuk rust.” Niet te stoppen! “Ieder jaar vragen wij ons weer af of we niet moeten stoppen, of de mensen geen genoeg van ons krijgen, maar tot nu toe zijn de reac- ties steeds positief. En het blijft echt leuk om te doen. We nemen het dan wel heel serieus en repeteren iedere dinsdag. We beginnen met een bak koffie en wat slap ouwehoeren, en van het één komt dan vaak het ander. Dan staan we als een dolle hier voor de computer ons ding te doen. Maar goed dat er dan niemand thuis is,” lachen de dames. “Als de vergaderin- gen voor de carnaval in oktober starten, begint het bij ons ook weer te kriebelen.” Bij popkoor Iddus hebben ze elkaar leren kennen, daar zongen ze al het hoogste lied. Ze stonden naast elkaar en het klikte meteen tussen de dames. Ze hadden dezelfde humor en vulden elkaar goed aan. Met het koor deden ze mee aan verschillende activiteiten, ook rond de carnaval. En toen Iddus 11 jaar geleden een jaar oversloeg bij de pronkzitting begon voor Marja en Jorine een nieuwe carrière. ‘Je bent wel kwetsbaar als duo, je kunt je niet verschuilen achter een koor. Je moet het echt met z’n tweeën doen’ Marja de Visser Jorine Jansen d ’ n hadeejer 21