d'n Hadeejer februari 2017

de vorige column schreef ik op oudejaarsdag. Toen kon ik niet bevroeden dat nog geen paar weken later, op 11 januari, daags voor mijn 72ste verjaardag, mijn leven binnen een halve dag radicaal veranderde. mijn huisarts wilde dat ik in uden een longfoto zou laten maken. om 11 uur kon ik daar al terecht. binnen twee uur hoorde ik via de huisarts al dat het resultaat ver- nietigend was. uitgezaaide longkanker, dus genezing of een operatie waren uitgesloten. Ik zag het als een doodvonnis. alleen wanneer dat voltrokken wordt, is nog niet bekend. een leven zonder toekomst. alleen hoop ik nog mee te maken dat ik in maart voor de zevende keer opa wordt. na diverse onderzoeken en testen in het ziekenhuis raadden longartsen mij aan nog chemo te proberen. In de loop der jaren heb ik u regelmatig op de hoogte gehouden van mijn wel en wee. Zo weet ik nog dat ik in december 2004meldingmaakte dat ik op 12 januari 2005 60 jaar werd. nee ik wilde niet iedereen uitno- digen, maar zou het wel leuk vinden als mensen mij een kaartje zouden sturen. Ik heb het geweten want ik ontving toen meer dan 100 kaarten en brieven. In juli 2008 beschreef ik, dat ik, na een zware aneu- rysma operatie, dagenlang op de intensive care ver- plicht lag te kijken naar het eK voetballen, wat mij niet echt boeide. mijn zoon bart had, om mij een beetje op te vrolijken, een paar oranje klompen ge- kocht. Toen ik zag dat oranje verloor van rusland, heb ik aan die klompen een briefje met ‘te koop’ gehangen, maar nie- mand wilde ze. In mei 2009 schreef ik over grootva- der, want ik was voor de eerste keer opa geworden. Ik vond grootvader een titel met meer allure, maar na zes keer weet ik dat opa zijn veel leuker is. maar nu, moet dit mijn laatste column zijn? als de burgemeester van amsterdam met uitgezaaide long- kanker nog door wil gaan, moet ik dat ook. niet dat ik Heesch nog bij oss kan krijgen, maar Hadee blijft mij toch nog boeien. Henk Habraken * 12-1-1945 - † 15-2-2017 Wat nu? column net als bij ‘Ik Hou van brabant’ ging er een gedegen on- derzoek vooraf aan de lancering van Streekvol. boeren bezoeken, afspraken maken met lokale smaakmakers en natuurlijk het zorgen voor een afzetmarkt voor de geselec- teerde streekproducten. “We hebben producten in ons as- sortiment uit diverse streken in gelderland, brabant, lim- burg en Zeeland. dus wanneer een klant uit gelderland zijn streekproducten wil in een kerstpakket, dan bieden wij die. Het leukste is het om met de producten van kleine producenten de boer op te gaan. de topdrukte is van augustus tot december in verband met de kerstpakketten die door ons ingepakt worden, maar de voorbereidingen hiervoor zijn nu al gestart: trends vol- gen en natuurlijk ben ik altijd op zoek naar unieke lokale smaakmakers, die wellicht een trend maken.” gedurende het hele jaar worden producten geleverd aan winkels en zorgboerderijen en kunnen mensen cadeaus bestellen via de webwinkel (www.streekvol.nl ). ook worden relatie- geschenken voor gemeentes, zorginstellingen en bijvoor- beeld de rabobank samengesteld. Sinds vorig jaar levert Streekvol ook aan boekhandel berne waar ze iedereen aanraadt eens binnen te lopen. “er is een ruim assortiment van streekproducten aanwezig!” Op de kaart Ze vindt het belangrijk dat mensen aandacht besteden aan streekproducten en haar doel is dus ook om deze op de kaart te zetten. “In Heeswijk-dinther heb je bijvoorbeeld de walnootolie van Tokonoot en het meel van de Kilsdonkse molen, maar je hebt nog veel meer! de producten zijn wel- iswaar iets duurder door het ambachtelijke proces, maar je krijgt er producten voor terug zonder al die toevoegingen. daarnaast stimuleer je ook nog eens de ontwikkeling van het bedrijf van ‘oewe buurman’!” een toekomstig school- project sluit manon niet uit. “bewustwording is, ook voor kinderen, een belangrijk proces. Ik wil hier in de toekomst graag aan bijdragen om te voorkomen dat straks alle kin- deren denken dat melk in de fabriek gemaakt wordt”. ‘Maar boer Wijnen, waar staat de aardappelboom? Deze vraag kwam van een kind uit de stad dat jaren geleden bij de vakantieboerderij van mijn ouders te gast was’ D ’ N HADEEjER 9