d'n Hadeejer augustus 2018

janneke van der doelen (19), moeder chantal lom- melaars (44) en oma Ien lommelaars (69) spreken over de verschillen in generatie, maar vooral ook de overeenkomsten. “thuis heb ik mijn laptop en op de camping lees ik het brabants dagblad via mijn ipad!” nee deze tekst komt niet van janneke, maar van Ien. waar het vanzelfsprekend is dat de jeugd, en dus ook janneke, is opgegroeid met digitalisering blijft Ien niet achter. “Ik heb al mijn goede vrienden op Facebook, lees de krant digitaal en kan zelfs tv kijken via mijn ipad op de camping!” janneke geeft aan ’s ochtends het journaal te kijken en dat het vooral humor is wat op Facebook voorbij komt. laverhOF Janneke heeft haar opleiding verzorgende niveau 3 af- gerond en werkt nu in de somatische zorg op Laver- hof. Chantal: “Ook ik start in september op Laverhof als huishoudelijke dienst, op dezelfde afdeling als waar m’n dochter werkt. Verder heb ik ook altijd gewerkt op het Mozaïek als poetshulp.” Ien: “Ik ben er eentje van Jantje de Visser, de meeste kennen mij wel. Mijn man is met pensioen en we gaan graag kamperen.” wat geeF je dOOr? Generaties zijn er ook om belangrijke lessen mee te ge- ven. Ien: “Ik kook alle dagen, ook op zondag. Ouderwets eten koken is een van de dingen die ik nog steeds terug zie bij mijn dochter, wat ook mijn kleindochter opvalt.” Chan- tal vult aan dat beleefdheid en respect tonen ook belang- rijk is wat ze altijd heeft meegekregen en doorgeeft aan haar dochter. “Vorige week zaten we in de bus en toen wilde ons mam opstaan voor de ouderen in de bus, terwijl ze zelf 69 is!” Ien: “Dat klopt, opstaan voor ouderen is iets wat ik altijd heb meegegeven.” Wat ze herkennen in elkaar is dat Ien iedere dag op de koffie komt, maar haar klein- dochter andersom ook: “Dat klopt! Ik kom er langs vanuit m’n werk en dan wip ik ff binnen, vraag ik hoe het hier is en drink ik wat en vervolgens ga ik door naar huis!” relatIes OntstOnden In de krOeg Dat was vroeger, met de opkomst van internet is dat te- genwoordig niet meer vanzelfsprekend. Janneke vertelt dat ze al drie jaar een relatie heeft met haar vriendin Lau- ra uit Friesland: “We reizen al drie jaar op en neer en dat gaat helemaal prima. We kennen elkaar via een gemeen- schappelijke vriendin en toen hebben we elkaar ontmoet bij een concert. Dat ik gevoelens had voor een meisje vond ik gelukkig makkelijk om thuis te vertellen. Wat oma en opa ervan vonden, vond ik wel spannend aangezien dat een hele andere generatie is. Maar ook dat was he- lemaal geen probleem!” Ien: “Vroeger durfden ze er niet voor uit te komen, maar wij vinden het hartstikke leuk.” Online daten daarentegen. “Dat snap ik niet en daar heb ik ook helemaal niets mee!” vrIjheId ten OpZIchte van vrOeger Ien: “Wij moesten om 23.00 uur binnen zijn én op tijd. Nu gaan ze pas rond elf uur of later de deur uit.” Chan- tal geeft aan dat de vrijheid van haar dochter wel degelijk anders is dan bij haar vroeger: “Dat komt vooral door de mobiele telefoons. Ik mocht naar Lunenburg, maar werd wel gehaald en gebracht en moest op tijd thuis zijn, puur uit bescherming. Mijn broer die mocht gewoon fietsen.” Janneke: “Als ik op stap ga, zijn er niet echt bepaalde re- gels. Het belangrijkste is dat ik wel even iets laat weten via Whatsapp of een belletje. Dat is wel het voordeel van een telefoon, die zij vroeger niet hadden.” Ien zou haar jeugd met de tijd van nu voor geen goud willen ruilen en heeft niks gemist in haar jeugd wat er nu wel is. Haar kleindoch- ter vindt het wel opvallend dat mensen vroeger veel meer betrokken waren met de buurt. “Je weet bijna niet meer wie er een straat verderop woont en van vroeger kent ie- dereen elkaar nog!” tattOO Iets wat vroeger niet was, maar nu niet meer weg te den- ken is, zijn tatoeages. Janneke: “Ik heb er in november een- tje laten zetten op mijn pols. Het zijn drie roosjes met een betekenis erachter van papa en mama. Dat ik zoals hen mag worden.” Een verschil ten opzichte van vroeger. “Een- tje vind ik wel mooi, maar meer niet. Mijn kinderen gingen de deur uit zonder tatoeages. Ik vind het verschrikkelijk, maar een betekenis erachter maakt het wel anders.” bucketlIst Tot slot “wa zudde nog heel gère wille doen?” Janneke: “Een reis maken naar Afrika. Dat wil ik echt al heel erg lang. Kij- ken hoe het daar is en of ik iets kan doen voor de mensen daar.” Ien: “Ik zou ’t niet weten. Het mooiste wat ik gedaan heb, is samen op vakantie en toen we 40 jaar getrouwd waren, zijn we met de familie naar Turkije geweest. Dat was grandioos mooi. Chantal tot slot: “Ook wij fantaseren ooit en zouden graag een camper willen waar we mee rond kunnen trekken. Met mijn vliegangst ideaal en dan kunnen we veel dingen gaan zien.” Tekst maud van de wetering Fotografie eefje voets janneke, chantal en Ien over de verschillen in deze drie generaties ZONDAGS KOKEN EN DE KRANT OP DE iPAD! d ’ n hadeejer 19