d'n Hadeejer februari 2018

d ’ N hadeejer 15 “De eerste keer. We wisten niet waar we aan begonnen waren en opeens stond heel het dorp op stelten die avond. Het leefde en iedereen was er mee bezig. Heel de Torenstraat stond opeens vol met deelnemers. Wat zo’n avond teweeg brengt en de ongelofelijk vele teams die deelnamen. We wisten ook niet wat we konden verwachten. Nu, na vijf jaar wel natuurlijk. Ik denk dat geen enkel deelnemend team zoveel lol heeft gehad als wij met het maken van de Kwis. Tot slot was de hutspot van vorig jaar ook wel een hoogtepunt voor mij!” Annemieke van der Aa (49) Kwisproat Wat is het hoogtepunt uit jouwHadeeKwis historie als organisator? Tekst ad van Schijndel Fotografie rené Kuijs “We hebben vele leuke dingen meegemaakt met de Kwis. Een hoogtepunt was de vraag over het tijdsbord bij Van Der Pas Banden, over hoeveel graden het was om 19.23 uur. De gehele straat stond vol met auto’s en mensen. Niemand kon er meer door en iedereen stond naar de klok te kijken tot het 19.23 uur was. En om 19.25 uur was iedereen weer gevlogen! De eerste keer vond ik het vooral leuk tijdens het ophalen van de boekjes dat om half zes de straat helemaal vol stond. Om zes uur werden de boekjes uitgedeeld en om tien over zes was iedereen weg. Om kwart over zes kwam het Brabants Dagblad om een mooie foto te maken. Die waren natuurlijk nét te laat.” Michel van deWetering (54) “Mijn eerste hoogtepunt was, toen ik ging kijken tijdens de avond bij het team waar ons pap en mam deelnamen. Ik kreeg bij binnenkomst meteen de vraag waarom ons pap de geheime proef niet had kunnen doen. Tijdens het uitdelen van de enveloppen was er schijnbaar wat misgegaan, maar ik was hier niet van op de hoogte. Dit heb ik natuurlijk nog weken moeten horen! Het tweede hoogtepunt was onze leerling-kok, die na het proeven van vijfentwintig stampotten terug de keuken in kwam en vertelde dat hij naar huis ging en buikpijn had. Dat vond ik heel mooi!” Jehan Langenhuijsen (34) “Dat ik op een avond bij Frans Jacobs een stuk glas moest ophalen in zijn schuur. Op het moment dat ik bij hem binnenkwam, had hij alles al voorbereid wat betreft de schietproef. Deze had hij al helemaal bedacht en klaar gezet, voordat hij mij benaderd had hiervoor. We hoefden alleen nog maar als organisatie te beslissen of we dit wilden of niet. Daarnaast natuurlijk al die fantastische uitreikingsavonden met veel goede feedback over de Kwis die je hebt gemaakt.” Bob Verhoeven (21) “Ik heb geen specifiek hoogtepunt, maar in het algemeen het fanatisme van de teams. Je kunt ze elke vraag stellen en ze doen het gelijk. Bij zo’n kookproef bedenk je bijvoorbeeld dat het leuk is als driekwart van de teams deze inlevert. Maar werkelijk ieder team heeft deze proef ingeleverd. Boven mijn en misschien wel onze verwachting! Nogmaals dat fanatisme van de teams vind ik fantastisch. Dat iedereen er zo mee bezig is.” Eric Ketelaars (53) “Het ophalen van de boekjes vorig jaar. We waren continu bezig met het wisselen van zitplaatsen, hoedjes wisselen, andere brillen opzetten en andere grappige dingen aan het uithalen. Er zijn nog nooit zoveel foto’s van ons gemaakt. Iedereen was bang dat er een vraag over zou komen. Uiteindelijk hebben we er niet eens een vraag over gesteld. Dat was het mooie van alles.” Jan-Pieter Habraken (44) Vraag: “In welke Spaanse stad heb ik gewoond en waarom?” Vraag: “Voor welke drie dezelfde vergrijpen ben ik vroeger veroordeeld?” Vraag: “hoe lang ben ik dit jaar in dienst bij de Toren?” Vraag: “In wat voor soort auto rijd ik?” Vraag: “wie was mijn eerste werkgever na mijn studie?” Vraag: “waar en wanneer is het laatste fopfeest gehouden?” Tekst: maud van de wetering Foto: rené kuijs