d'n Hadeejer februari 2018

d ’ N hadeejer 17 Tekst francis van Venrooij Fotografie annerieke van de broek Een jaar geleden is Mirjam van Grinsven (52 jaar) met haar man Arold en hun drie kinderen vanuit de Meerstraat verhuisd naar de Brouwerstraat. Daar- voor woonden ze in Nuland waar Mirjam geboren en getogen is. In 2000 is zij daar gestart met Joepie kinderopvang. Met Mirjam’s pedagogische ervaring vanuit het onderwijs en haar financiële achtergrond vanuit een baan bij de Rabobank werd de opvang meteen een succes. Zoon Joep (24 jaar) zit sinds twee jaar ook in het bedrijf. Samen runnen zij de organisa- tie van de vier locaties in Nuland en Vinkel met BSO, kinderdagverblijf en peuterspeelzaal. VeraNderING eN ONTwIKKeLING Er is veel veranderd sinds de start van het bedrijf, het is allemaal veel professioneler geworden. “Er zijn steeds meer regels waar je als organisatie aan moet voldoen. Er gaat natuurlijk niks boven ‘thuis bij de ouders’, maar bijvoorbeeld qua veiligheid en hygiëne is het door de strenge regelgeving in de opvang vaak beter geregeld dan bij de men- sen thuis. Wat niet veranderd is, is dat kinderen in onze opvang nog steeds lekker mogen spelen. Zo leren ze van alles, in de moestuin of buiten bij de konijnen, maar wij zijn geen school. We zijn graag buiten met de kinderen en hebben ook geen (spel)computers hier. De maatschappij is steeds individualistischer, maar wij willen dat kinderen worden aangesproken op hun talenten, dat ze le- ren samenwerken en dat ze respect hebben voor elkaar.” Nuland en Vinkel vallen onder de ge- meente Den Bosch, een gemeente die vooroploopt in de kinderopvang. “Als kinderopvang heb je een zorg- functie. Al voor kinderen naar school gaan, moeten problemen gesigna- leerd worden. We halen logopedie, fysiotherapie en een orthopedagoog in huis als dat nodig is, wat voor ouders een groot voordeel is, omdat ze niet iedere keer vrij hoeven te nemen. Dit wordt alle- maal gesubsidieerd door de gemeente,” legt Mir- jam uit. “Alle kinderen zijn bij ons welkom, zolang wij een meerwaarde kunnen hebben en eventu- ele zorg geregeld kan worden. Voor alle kinderen is het gezond, als ze in aanraking komen met an- dere kinderen, ook als die een beperking hebben; dan zien ze dat de maatschappij heel divers is. De gemeente wil dat kinderopvang voor iedereen toegankelijk is, ook wat kosten betreft, en dat alle kinderen er gebruik van maken om hun ontwik- keling te stimuleren. Hierdoor krijgt iedereen zo gelijk mogelijke kansen.” zOMOeder zO zOON Vroeger wilde Joep gymleraar worden, maar na een stage op een middelbare school hield hij dat gauw voor gezien. Na wat invalwerk in de kinder- opvang, waar hij met de kinderen kon rauzen en gek doen, is hij blijven hangen bij de BSO. “Als man in de opvang doe je toch andere dingen met de kinderen dan een vrouw. Ik stimuleer ze om lek- ker te bewegen en zich uit te leven,” vertelt Joep. “We doen veel samen met lokale verenigingen. ‘De rest van het gezin wordt weleens moe van ons, omdat het altijd over Joepie gaat’