d'n Hadeejer januari 2018

d ’ n hadeejer 35 Humoristische hobby “Buutreedenen, sauwe- len, zeveren. Voor mij is het gewoon tonpra- ten. We begonnen bij de Zwetsavond, toen nog, in de Speelman. We schre- ven samen een stuk on- der begeleiding van Sjan van Zoggel en zo is het balletje gaan rollen.” Twee jaar achter elkaar hebben ze als duo meegedaan. Tot Teun naar de Rock Academie ging en het te druk kreeg. “Vervolgens heb ik een jaar overgeslagen en ben ik het alleen op gaan pakken. Ik heb nog niet zo lang de Zwetsavond achter de rug en de reacties waren beter dan dat ik had durven hopen. Ik ben best kritisch en voor mij is het stuk niet meer zo grappig, omdat ik het al zo vaak doorlees. Tot de laatste minuut ben ik bezig met aanpas- sen. Zodra ik het podium op ga, valt alles van me af en kom ik in een flow. Alles viel goed dit keer. Ik had de lachers op de hand en de sfeer was goed.” Inspiratie “Het komt vanuit de gekste kanten. Internet brengt je tegen- woordig overal, maar heeft voor- en nadelen. Ik krijg vaak het idee dat mensen het al gehoord of gezien hebben, wanneer ik internet als inspiratiebron pak. Vrienden, familie, dingen die ik hoor of zie, neem ik allemaal mee tijdens het schrijfproces.” De act schrijft hij helemaal alleen en voor hem is de Zwetsavond zelf de generale repetitie. Geen try-outs. “Je speelt een typetje, dus je moet dicht bij jezelf blijven. Actualiteiten laat ik vaak links liggen. Ochtendnieuws is in de middag al oud nieuws.” De act schrijf je ongeveer op een kwartier met een normaal tempo ge- rekend. “Er komen dingen bij kijken als mimiek, gelach, pauzes en spel. Dan zit je al snel op een half uur. Timing is cruciaal. Zien lachen, doet lachen. Het publiek luistert altijd met een half oor. Maar bij de eerste lach heb je ze.” Nuchterheid “Het is voor mij puur een hobby. Het leuke is dat het zo divers is en iedereen het kan doen op zijn manier. Durven in combi- natie met de humor is belangrijk. Voorafgaand aan mijn optre- den heb ik het altijd moeilijk. De spanning die er bij komt kijken, het blijft toch wennen. Maar zodra ik het podium op loop, zit het goed. Mijn nuchterheid en het droge in mij blijft het meest overeind staan, wat het voor mij tot humoristisch maakt.” Het leukste vindt hij de groei die hij heeft doorgemaakt. “De eerste keer in mijn eentje ging ik eigenlijk gewoon keihard op m’n bek. Niemand luisterde, er werd niet gelachen en er was constant ge- roezemoes. Nu is dat heel anders en na wat tips ben ik gegroeid tot wie ik nu ben en wat ik nu doe als tonprater.” Drempel verlagen Samen met andere tonpraters van de Pronkzitting gaat hij bege- leiding geven. “We verlagen mogelijk de drempel voor mensen die het willen proberen. Zelf kom je met input, maar we nemen het stuk met je door en halen de dubbele grappen eruit. We gaan samen iets neerzetten waar je tevreden mee bent. We den- ken aan een vrije inloop. Wordt vervolgd…” Benieuwd naar Peter? Kom kijken tijdens de Pronkzitting 2 en 3 februari! ‘Zien lachen, doet lachen’ Voetballer bij VV Heeswijk, lid van de Brandweer, elektriciën van beroep. Maar waar je hem ook van kan kennen, is de Zwetsavond of Pronkzitting. Peter van Daal (27) begon op zijn zestiende met tonpraten. “Destijds werd ik gevraagd door Teun van Zoggel, een vriend van me. Ik heb er eigenlijk nooit echt over nagedacht en alleen maar ‘ja’ gezegd. Nu ben ik toch ruim tien jaar verder en trekt het me nog steeds aan.” Tekst Maud van de Wetering Fotografie René Kuijs INTERVIEW ’ Peter van Daal vliegt weer de ton in