d'n Hadeejer juni 2018

Hij vond dansen altijd al leuk. Op zijn 11e ging hij op dans- les, samen met José Korsten, zijn latere echtgenote. “Daar leerden we de Foxtrot, de Engelse Wals, de Cha Cha Cha. De Weense Wals leerde ik van mijn moeder, die kon zij echt heel goed. De liefde voor dansen komt waarschijnlijk van ons pa en ma. Zij gingen vroeger al naar het gehuwdenbal bij Lunenburg. Bijna al mijn broers en zussen kunnen goed dansen.” Vanwege zijn eigen bedrijf en het gezin beperkte het dansen zich jarenlang vooral tot de foxtrot, op feestjes. Tussendoor volgden hij en José nog een Rock ‘n Roll cursus, maar daar bleef het bij. Totdat Will van der Heijden hem 16 jaar geleden meevroeg naar een Salsa-avond. Hij was met- een verkocht. CONDITIE Ze begonnen met een uurtje per week; al snel werden ze fanatieker. “Op een gegeven moment stonden we elke zon- dagochtend een uur te dansen in de woonkamer van Will. Helaas is zij inmiddels gestopt vanwege knieklachten.” Zelf ondervindt Rien geen klachten van het dansen. “Als je ont- spannen danst dan is het niet belastend. Je moet er wel een goede conditie voor hebben en gelukkig heb ik die.” Aan het hartinfarct dat Rien in 2010 kreeg, heeft hij geen beperkin- gen overgehouden. “Ik had geluk; ik hoefde niet gereani- meerd te worden. Toen het hart eenmaal ‘gerepareerd’ was, heb ik geen klachten meer gehad.” Naast de drie lesavon- den gaat Rien vaak ook nog op zaterdag dansen. “Dan doe ik mijn dansschoenen aan, ga de dansvloer op en kom er na drie uur weer vanaf. Dan is de emmer ook wel leeg, hoor.” LUISTEREN, BEWEGEN EN NIET NADENKEN Allerlei dansen heeft Rien inmiddels geleerd: de Kizomba, de Bachata, de Cubaanse Salsa, de LA Salsa. “Ik kan echt niet alle figuren onthouden die ik heb geleerd, maar ik doe van alles. Ik zeg altijd: ‘niemand weet hoe wij dit figuur doen, het is nooit fout.’ Dansen is vooral luisteren, bewegen en niet nadenken.” Rien danst met iedereen. “Sommige mannen willen alleen dansen met een vaste partner of met iemand die goed kan dansen. Mij maakt het niet uit. Ik leid wel; dat is wel mooi: overal heeft de vrouw het voor het zeggen, maar niet in het dansen. Daar is de man de baas.” RIEN DANCING QUEEN Op Salsa-avonden kijkt niemand raar op als je uitbundig staat te dansen. Bij andere gelegenheden is dat soms an- ders. Het doet Rien niets. “Soms vragen mensen me of ik mijn pilletjes wel heb gehad en ze noemen me “Rien Dan- cing Queen”. Ik vind het prima. Als ik muziek hoor, dan beweegt mijn lichaam. Het maakt mij niet uit wat anderen daarvan vinden. Waarom zou je iets wat je graag doet niet uitvoeren zoals je dat zelf wilt? Ik vind het ook niet erg om als enige of als eerste op de dansvloer te staan. Ik vind het gewoon heerlijk om te dansen, krijg er energie van. Kijk, als mijn omgeving er last van heeft dan probeer ik daar natuur- lijk wel rekening mee te houden, maar meestal hebben ze er niet zo’n moeite mee. Mijn kinderen vinden mijn rode dansschoenen trouwens wel behoorlijk opzichtig.” VOETJES VAN DE VLOER Tekst Liseth kuijs Fotografie Sanne van rozendaal De 59-jarige Rien van den Berg is nog hartstikke fit. Drie keer per week heeft hij drie uur les bij dansschool Bailando Salsa in Berlicum. “Ik voel me twintig, zeker op de dansvloer. Mocht ik wat minder flexibel worden, dan ga ik leren dansen met een rollator.” d ’ n hadeejer 15