d'n Hadeejer juni 2018

d ’ n hadeejer 9 risico’s anders in. Ik ben alert als er ergens een tankwa- gen staat en ik word nerveus als er ergens een tas of koffer alleen staat. Een stukje beroepsdeformatie, denk ik. Maar dat kun je ook inzetten. Nederlanders zijn ge- wend om te verwijzen naar de civiele hulpdiensten als er wat aan de hand is, maar pakken niet snel zelf aan. Aan de ene kant over-reguleren we alles vanuit de over- heid, maar zijn we zelf behoorlijk laks. Alles wordt be- stempeld als gevaarlijk, maar daardoor leven we veel te steriel en dan worden we kwetsbaar. De wereld wordt steeds kleiner, we reizen meer, maar kunnen zo ook sneller ziektes verspreiden. Daar moeten we ons be- wust van zijn. Het is goed om zelf verantwoordelijkheid te nemen. In je eigen omgeving kun je veel doen aan veiligheid, denk aan brandveiligheid, zorg dat je huis minder inbraakgevoelig is. En spreek elkaar aan als je vindt dat iemand iets doet wat niet door de beugel kan. In Heeswijk-Dinther vind ik het algemene gevoel van vei- ligheid beter dan in de stad. Het is een kleine gemeen- schap en dat werkt heel goed. Wel jammer dat er in het dorp weinig plekken zijn waar mensen samen kunnen komen, waar groen is en een bankje om te gaan zitten en contact met elkaar te hebben. Sociale interactie is het be- langrijkste wat er is. Daarvan gaat een dorp meer leven. Dat is nog een verbeterpunt voor Hadee.” bijna Met PenSioen “Naast mijn baan heb ik nu niet zoveel andere activi- teiten. Na een hele dag stukken lezen en overleggen, ben ik blij als ik even niks hoef te doen. Ik kan dan ge- nieten van een wandeling met de hond, of lekker niks doen in de tuin.” Over twee jaar mag Gertjan met pen- sioen. Daar kijkt hij naar uit, tijd om leuke dingen te doen. Misschien dat hij nog wel iets met zijn expertise blijft doen, want er is maar een select groepje wat hier echt kennis van heeft. Nu terrorisme wat meer op de voorgrond staat is daar interesse voor vanuit de civiele wereld. Er zit wel een houdbaarheidsdatum aan zijn kennis op het moment dat hij stopt met werken, om- dat deze dan niet meer wordt gevoed. Maar Gertjan is niet bang dat hij zich daarna gaat vervelen: “Ik heb veel ervaring met het geven van presentaties en trainingen, en met het samenbrengen van mensen om bepaalde resultaten te boeken. Misschien ga ik nog wel lesgeven, of ga ik ergens in een bestuur of in de gemeenteraad waar ik mijn kennis en ervaring kan inzetten.” ‘Veiligheid is echt heel belangrijk, maar we moeten ook niet vergeten om te leven!’ Jannemeis jannemeis