d'n Hadeejer mei 2018

d ’ n hadeejer 37 ‘Je mag hier zijn wie je bent’ Club Trui 40 jaar! Tekst Liseth Kuijs Fotografie Eefje Voets Haken, breien, spinnen, weven, ze hebben het allemaal gedaan. Het doel, zoveel mogelijk creatieve technieken uitproberen, is behaald. Inmiddels is het handwerken op de achtergrond geraakt en wordt er voornamelijk ‘gebuurt’ door de dames van ‘Club Trui’. Moeilijke onderwerpen zoals euthanasie en abortus worden daarbij niet geschuwd. Ze zijn het echt niet altijd met elkaar eens, maar dat mag. “Iedereen laat elkaar in zijn waarde.” Misschien is dat wel het geheim van hun jarenlange vriendschap. Het begon in april 1978, met 4 creatieve vrien- dinnen. Ricky Voets: “De eerste techniek die we uitprobeerden, was batikken: we maak- ten een logo, met de eerste letters van onze namen erin. Toen meer vriendinnen zich bij ons wilden aansluiten, bedachten we dat ze eerst moesten laten zien of ze een trui konden breien, voordat ze werden toegelaten. Zo ont- stond de naam van de club.” In werkelijkheid was er geen sprake van een toelatingseis en de groep werd dan ook snel groter. “We zijn nu al jaren met dezelfde 12 vriendinnen.” Met dat aantal was de club compleet, besloten ze. “We moesten namelijk wel met zijn allen in een huiska- mer passen.” Notulen De eerste jaren kwamen ze we- kelijks bij elkaar. Naast het knutse- len werd er ook ver- gaderd. Henriëtte van Schijndel heeft er nog verslagen van. “Vastgelegd werd bijvoorbeeld wat er uit de clubkas aangeschaft werd en wat niet. Soms volgde iemand op kosten van de club een workshop en legde de techniek daarna uit aan de rest. Het idee om een oven aan te schaffen is afgeketst, zie ik.” De dames lachen er hartelijk om. “Notulen hebben we inmiddels niet meer no- dig. Wat besproken moet worden, wordt besproken.” De thema’s worden niet vooraf gepland, het dagelijks leven geeft voldoende gespreksstof. Lief en leed wordt met elkaar gedeeld. Ricky: “Als iemand iets wil bespreken, dan wordt er naar geluisterd en als iemand het ergens liever niet over wil hebben, dan is dat ook goed. Je mag hier zijn wie je bent.” Tradities Voor Renate de Visser voelde ‘Club Trui’ destijds als een warm bad. Zij ver- huisde vanuit Duitsland naar Heeswijk-Dinther en kende hier nog niet veel mensen. Door de vriendinnenclub raakte zij hier goed ingeburgerd. Om Re- nate beter te leren kennen, zijn ze met zijn allen naar haar geboorteplaats in Duitsland geweest. Daarmee was een traditie geboren: om de twee jaar gaan ze naar de geboorteplaats van een clublid. Tineke van Schijndel: “Dat is echt zo leuk, we proberen het geboortehuis van de desbetreffende vriendin te be- zoeken, maken kennis met de bezienswaardigheden van het dorp en volgen soms een workshop.” Een andere traditie is de kraamvisite; bij de geboorte van het oudste kleinkind van een lid van ‘Trui’ treedt de voltallige club aan, met een zelfgemaakt cadeau. Ricky: “Dat deden we vroeger bij onze oudste kinderen en is nu doorgezet naar de kleinkinderen.” Er veranderde ook veel de afgelopen jaren: de bijeenkomsten vinden niet meer wekelijks maar twee- wekelijks plaats, de ‘telefoonboom’ werd een WhatsAppgroep, de koffie werd vervangen door thee en de fotoplakboeken zijn verruild voor digitale albums. Aan die albums zullen binnenkort weer vele mooie foto’s worden toegevoegd, van het uitje naar Leuven. Daar vieren de dames hun 40-jarig jubileum. “Daar hebben ze de langste toog van Europa, dus dat wordt gezellig”. V.l.n.r. achter: Renate, Henriëtte, Hannie, Lies, Ricky en Hanneke V.l.n.r. voor: Gerda, Marlies, Joke en Nely. Niet op de foto: Diny en Tineke - v r i e n d i n n e n c l u b -