d'n Hadeejer mei 2018

d ’ n hadeejer 39 ‘een therapeutisch avOndje Met een wijntje’ Megameiden en Merlot tekst liseth kuijs Fotografie eefje voets hoe lang ze elkaar kennen, weten ze niet precies en over de naam van de vriendinnenclub bestaat ook onduidelijkheid, maar dat ze voorlopig nog wel even samen doorgaan, dat staat vast. elke 2 à 3 maanden komen Barbara, Carla, erica, kim, monique, sandra en suzanne een avond bij elkaar. er wordt gekletst, gedronken, gegeten, gelachen en gehuild. gouden regel: “what happens in the megameidenclub, stays in the megameidenclub.” Het was erica die de club zo’n 7 jaar geleden bij elkaar bracht. Zij kende iedereen en nodigde de andere meiden bij haar uit. Het leeftijdsver- schil tussen de jongste en de oudste is 17 jaar, maar dat mag de pret niet drukken. Sandra: “Het klikte meteen heel goed en we besloten dan ook vaker bij elkaar te komen. We kunnen echt over van alles praten met elkaar. Wat we gemeenschappelijk hebben, is dat we allemaal wel creatief zijn. enkelen van ons hebben ook een eigen bedrijf. en we vinden allemaal zo’n beetje dezelfde muziek leuk.” een andere over- eenkomst is dat ze allemaal van een wijntje houden. even werd daarom over- wogen om de ‘megameidenclub” om te dopen tot de “merlotclub”. maar na overleg werd besloten om het voorlopig te laten zoals het was. tortillataart De meidenavond is elke keer bij iemand anders. Barbara: “De gastvrouw zorgt voor de drank en die hoeft de koelkast niet te vullen met cola-light!” Kim: “De rest zorgt voor het eten. In het begin hadden we een tafel met eten waar we wel 10 dagen mee konden doen; dat is inmiddels minder geworden.” erica: “De tortillataart met dip van Barbara is favoriet; zalig is die!” Barbara: “als ik die gemaakt heb, komt Hans, mijn man, die brengen, want de taart is nogal groot ommee te nemen op de fiets.” Verder laten de mannen zich bijna nooit zien op de meidenavond. erica: “Het gaat meestal toch over onderwerpen waar de mannen het niet over willen hebben.” De onderwerpen variëren van relaties, kinderen, ouders en werk tot witte leggings en corrigerend onder- goed. Soms wordt er gehuild van verdriet, veel vaker van het lachen. Barbara: “We zijn een soort ‘Dokter rossi’s’ voor elkaar! Het zijn eigenlijk therapeuti- sche avondjes met een wijntje!” V.l.n.r. monique, erica, Suzanne, Barbara, Kim, Sandra en Carla - V r I e N D I N N e N C l U B - ‘Relaties, kinderen, ouders en werk tot witte leggings en corrigerend ondergoed’