d'n Hadeejer november 2018

Tekst Liseth Kuijs Fotografie eefje Voets 28 d ’ n hadeejer Bram heeft in zijn ontwerp ELEVATOR de con- structie van het gebouw – ofwel het ‘grid’, zoals hij dat in vaktermen noemt – proberen door te trekken. Maar dan compleet transparant. “Je loopt eigenlijk uit de silo. Over een glazen vloer, een soort glazen doos in. Die glazen doos steekt ongeveer 2 meter boven de rand uit, waardoor je 40 meter boven het water staat.” Komt zo’n idee dan meteen bij een architect op? “Nee,” zegt Bram. “Daar moet ik natuurlijk wel even over nadenken. Vooral veel proberen. In- spiratie had ik wel meteen. Toen ik bovenop het dak stond, zag ik aan de overkant Meelfabriek Latenstein. Dit is een oude fabriek met een his- torische dakopbouw. Ik zag van die kubusjes op het dak, elevatorhuisjes noem je dat. De Maassilo heeft dit zelf ook. Daar moest ik wat mee doen! Rotterdam is sowieso een historische stad. Ik heb geprobeerd deze historische graanelevatorvormen te verwerken in mijn ontwerp.” De Maassilo is geen monument, maar de cultuurhis- torische waarde van het gebouw is groot, geeft Bram aan. Wanneer ik Bram spreek, heeft hij net de eerste vergadering achter de rug. “Ik ga het hele project zelf- standig uitvoeren, dus dat is wel spannend zo’n eer- ste keer. Maar heel leuk. We weten nog niet wanneer ELEVATOR echt geopend gaat worden, maar volgend jaar zeker.” HaNdTEkENINg De Maassilo is niet het eerste project dat Bram als zelfstandig architect op mag pakken. Hij is ook bezig met een villa in Nuland. Bram: “Woningbouw doe ik het liefst. Dan kan ik meer persoonlijke elementen toevoegen en sta je ook echt met mensen in contact. Ik probeer in alles wat ik doe een eigen stijl te ontwik- kelen. Dat de Maassilo dadelijk ook mijn handteke- ning draagt, dat vind ik heel bijzonder.” ‘DAT DE MAASSILO DADELIJK OOK MIJN HANDTEKENING DRAAGT, DAT VIND IK HEEL BIJZONDER’ het ontWerp eLeVator Van BraM Van grinsVen