d'n Hadeejer september 2018

d ’ n hadeejer 15 Anke: “Ik heb altijd graag gezorgd, als kind zat dat al in mij en ik ben me gaan specialiseren richting terminale zorg. Ik heb eerst als Zzp’er voor bureaus gewerkt en veel gezien en geleerd. Door de jaren heen ben ik drie lieve collega’s tegen gekomen die hetzelfde werk doen als ik en vanaf 1 april hebben wij ons eigen team opgestart: ‘Mijn zorg voor jou’. Samen doen wij de zorg vanaf de indicatie tot de laatste zorg zelf. We zijn bevoegd om alle verpleegkundige handelingen zelfstandig uit te voeren. Wij hebben alle vier dezelfde visie en het is heerlijk om dit met hen te kunnen delen. We zijn daarbij wel alle vier heel verschillend. We vullen elkaar heel goed aan.” Wanneer komen jullie in beeld? Als er een aanvraag wordt ingediend, is er vaak al zorg geweest, bij- voorbeeld in het ziekenhuis. Als iemand een terminale verklaring krijgt van een arts en naar huis wil, dan kan de palliatieve terminale thuis- zorg in beeld komen. De zorg wordt bijna altijd helemaal vergoed door de zorgverzekeraar. Vaak verloopt de aanmelding via het ziekenhuis, maar mensen kunnen ook zelf contact opnemen. “Hoe lang wij bij ie- mand komen is heel verschillend, dat kan van een uur zijn tot 3 maan- den, maar meestal is het een paar weken,” vertelt Anke. “We hebben altijd maar één cliënt tegelijkertijd, zodat we niet hoeven te schakelen tussen meerdere cliënten en de focus kunnen geven aan één persoon. Daardoor hebben we soms een wachtlijst. Via Instagram en social me- dia kunnen huisartsen en ziekenhuizen zien of wij bezet zijn. Die wacht- lijst is niet leuk, maar onze visie is dat wij met één teamwerken. Iemand heeft ons nu nodig en daar zijn we. Om te voorkomen dat mensen een persoonlijk beroep op ons doen, hebben we één collega die de wacht- lijst beheert. We kunnen en willen geen rekening houden met voorkeu- ren. Het klinkt zakelijk maar om goede zorg te kunnen leveren, moeten we zo werken.” Taboe op de dood “Palliatieve zorg is een klein wereldje. Mensen tobben soms zelf aan, weten niet dat het er is. Het wordt ook niet altijd door huisartsen goed kenbaar gemaakt. Meestal komen de verwijzingen vanuit de transfer- verpleegkundigen van ziekenhuizen in de grote steden, waar het meer Als er geen dagen meer aan het leven toegevoegd kunnen worden Leven toevoegen aan de dagen Palliatieve terminale particuliere thuiszorg is het verzorgen, verplegen en begeleiden van mensen in hun laatste levensfase. Anke Verhoeven heeft altijd interesse gehad in het werken met zieke mensen en is zo richting de palliatieve zorg gerold. Tekst Francis van Venrooij Fotografie Sanne van Rozendaal bekend is. Er zit nog steeds een taboe op. De dood is een moeilijk onderwerp , maar iedereen krijgt er mee te maken. Als alles goed gaat, is het de ver-van-je-bed-show. Maar als het zover is, vinden mensen het soms moeilijk om te erkennen dat het alle- maal veel wordt om voor iemand te zorgen. Het valt daarnaast ook niet mee om 24 uur per dag iemand in huis te hebben, maar ei- genlijk zijn wij heel onzichtbaar. Wij zijn echt niet heel vaak in de buurt, maar we zijn er wèl! We zijn er bijvoorbeeld niet bij als men- sen bezoek ontvangen, maar zorgen wel dat de cliënt niet alleen is. Het is belangrijk dat de mensen zoveel mogelijk hun leven kunnen voortzetten.”