d'n Hadeejer september 2018

d ’ n hadeejer 27 Tekst ad van schijndel Fotografie sanne van rozendaal De pepernote ligge allang wir in sommige skappe, dus wùrt ’t wir hôg tet vur de zwartepietediscussie. dè is ondertusse ’n trediesie geworre en ik ben olling vur trediesies. Net ès ’t verzette van de klok wè we miskien soms ojt erges nog ’s niemèr gòn doen. de tropiese zommer is vurbè en de histories kauwe win- ter mè meters snùw zitter òn te komme. De oavende beginne alwir betets, dus we hebbe wir volop tet ùm overal over te lulle. Kenne we in de zommer de kom- kommertet, zo hebbe we in ’t noajòòr de ikkeltet. D’n tet dè we ’t miste buurte over venalles en nog wè. ’t Gi goewd mè ons kikkerlèndje, de ikkenemie drèjt op rullekes en umdùrrum kunne we ôk ollemol zò mekkeluk wè meer ozb betoale. En ’t wùrd nog bitter, want vanaf 2020 begint Griekeland al mè ’t trugbe- toale van de miljardelening. Tot òn 2041 hebbe ze d’n tet hiervùr. Beunhaze en koppelbaze zen ôk wir hil- lemol in de mode, nou dè de banke gin verschil mer make tusse wit en zwart geld. Nog zat um over te auwhoere; t Nederlands elftal verliest vort mè wa klèndere cijfers, de rookruimtes zen rookvrèj en we kunne teveul geproduceerde zonne-enerzjie gewoon kwet bè de leveranciers. Plèstieke soepe in de oceane worre mè nèj skepe wir opgelippeld. alles wùrd steeds duurzamer en klimaatneutraal gemakt, zodè we strakke ollemol elektries rondrèje in temepera- ture die de weteskappers gére zien. En nou ik t toch over weteskappers heb. Nou mense, bereid oewèige mar veur. Holt mar vast wè kant en kloar maaltijde ùt de supermert, en brèjt mar vast wè sokke van gèitewol want zo ès ik irder al zin: ’t gi kauw worre. gruweluk kauw. Unnen horrorwinter krège we. Russische weteskappers bewere ‘t, dus dan gòtter mar van ùt dè ’t woar is. Zullie zien nameluk ’n klimaatcyclus mè ’n afname van zonneactiviteit net ès in de jorre ’50. Unne lange en kauwe winter wùrt ùt, en meters snùw ôk nog ôk. En ’t begint ollemol al in Oktober. Ik zeg t mar vast, dus zeg nie dèk ’t nie gezeet heb. ToKo column Gesprekstof zat Toon Marina legt uit dat er dus heel wat aan vooraf gaat, eer dat je het eindresultaat dat we samen bekijken, als tas kunt gebruiken. Een dag in de week volgt Marina een opleiding in Arnhem en vorig jaar is ze gestart met haar eigen label ‘Qeqqe’. Dat ze iets maakt wat lang mee gaat, vindt Marina het leukst: “Leer is duurzaam en blijft lang goed. Je heb het in zoveel verschillende soorten, kleuren en maten. Stugger leer, of juist wat dunner. Ik vind het leuk om te ontdekken wat elk materiaal doet. Sommige tassen hebben wel meer dan vijfentwintig onderdelen, daar kun je dus met heel veel materialen in variëren!” EEN UNIEKE TAS oP MAAT “Ik vind het gaaf dat ik een tas precies kan maken zo- als iemand hem hebben wil. Vervolgens een ander blij zien met iets wat jij gemaakt hebt – dat is toch wel heel bijzonder! Vooral omdat ik er veel van mezelf in stop, ik ben erg secuur.” En dat begrijp ik volkomen. Mijn con- clusie: Marina maakt bijzonder unieke, gave en ‘Qeqqe’ (kekke) tassen. Wil je zelf een tas op maat of ben je be- nieuwd naar haar creaties? Neem dan vooral een kijkje op haar website. Tekst: eline sigmans Fotografie: annerieke van den Broek marina van den Born