d'n Hadeejer september 2018

d ’ n hadeejer 37 B l o e i r i j k h e i d De fuchsia is van oorsprong een tropische plant. Hij groeit voornamelijk in Zuid-Amerika. De benaming komt van de Duitse botanicus Leonhart Fuchs (1501- 1566). Alleen Nederland kent al 5000 gecultiveerde verschillende soorten. Jan is al 43 jaar lid van de NKVF. “Als je eenmaal bij de vereniging bent, dan raak je besmet met het fuchsiavirus, want je ziet altijd mooi- ere. Bij de keuring moet je drie planten meebrengen. Eén overjarige, zodat ze kunnen zien dat hij de win- ter goed is doorgekomen, dat het een sterke plant is. De tweede moet ongetopt zijn, je laat dan een stek groeien. De derde is een getopt exemplaar, het ’kop- je’ is er dan uitgehaald. De bloeirijkheid van de plant wordt bekeken, het wortelgestel aan keuring onder- worpen en er wordt gekeken of er geen ziektes in de plant zitten. Door de hitte dit jaar was de bloeirijk- heid maar net voldoende. De lat ligt erg hoog. Er zijn er al zoveel die op elkaar lijken. Het gaat erom dat je met echt wat nieuws voor de dag komt. Bij deze laatste keuring haalden dan ook maar zes of zeven planten het certificaat.” F u c h s i a g e k k e n Jan treedt met dit getuigschrift in de voetsporen van zijn vader. ‘Heeswijks Bontste’ is een nakomeling van zijn vaders ‘Alice Kling’. “Een sterke plant, die hou je dan door. Dat het een afstammeling is van vaders ‘Alice Kling’ maakt het alleen nog maar mooier. De American Fuchsia Society heeft de registratie van gecertificeerde en gecultiveerde fuchsia’s van over de gehele wereld. Daarbij worden ook een aantal kenmerken van de plant vastgelegd, onder andere de naam van de veredelaar, uiterlijke kenmerken, af- stamming en kweekrichtlijnen.” Vier keer per jaar heeft de regio Noordoost-Brabant een open tuindag. Deze wordt dan gehouden bij een van de leden thuis, en is voor iedereen toegankelijk. ”Die fuchsiagekken zijn over het algemeen bloemen- liefhebbers breeduit. Meestal is dan een harde kern van zo’n twintig leden aanwezig. Vier jaar geleden is er een hier gehouden. Iedere keer leer je wel weer wat. Er worden stekjes uitgewisseld, is nooit een pro- bleem. Het ledenaantal loopt wel zienderogen terug. De jeugd begint er niet meer aan. In onze topjaren had de regio tweehonderd leden, nu nog veertig. En ook al is ‘Heeswijks Bontste’ in Hezik voor de dag getoverd, in Hezik geboren, ook mensen uit Dinther mogen een stekje komen halen.” de heeswijks bontste