d'n Hadeejer augustus 2019

28 D ’ N HADEEJER “We hebben 19 tuinen en 18 leden,” zegt Cor. “De opper- vlakte per tuin is 100 m 2 , sommigen hebben een dubbele tuin, anderen weer verdelen hemmet een ander. De pacht van de gemeente wordt verrekend aan de leden; dat is 20 euro per jaar plus gebruik van water. Er is geen stroom, maar dat is ook niet nodig: de werkzaamheden worden aangepast en we werken alleen overdag.” Het werk in zo’n tuin is heel wisselend: van mesten en spit- ten tot zaaien, sproeien en oogsten en vier keer per jaar cor- veedienst. Men gebruikt veel paardenmest van de buren. En de meeste leden (gemixt uit Heeswijk en Dinther van jong tot oud) komen voor hobby of ontspanning: lekker buiten. KOLEN EN BONEN ENZ. De volkstuinen bieden een gevarieerde aanblik. Kolen en bonen worden het meeste geteeld en verder peul- tjes, asperges en fijne luxe groenten. En natuurlijk klein- fruit: aardbeien, bessen en frambozen. Ook staan er veel bloemen: dahlia’s, klaprozen, wildbloemenmengsel, zonnebloemen. Bij de secretaris staat zelfs een wonder- boom in z’n hof. Cor en Peter vertellen dat iedereen best individueel be- zig is. “Wel is er veel overleg en worden ervaringen uit- gewisseld. Er zijn genoeg deskundigen, die starters wil- len helpen. Vooral in het voorjaar wordt er veel gedeeld: dahliaknollen en aardappelen bijvoorbeeld. Ook is er een schuurtje voor iedereen om zijn gereedschap op te slaan, voor algemeen gebruik. De voorzieningen zijn prettig met een algemeen toilet en een terrasje. Verder heeft iedereen een eigen kleine ruimte. We willen onze vereniging graag nog promoten, want er is ruimte voor 40 percelen. We zitten pas op de helft.” ETEN UIT EIGEN TUIN Even spreken we ook Diny Timmermans. “Ik ben hier elke week een uur of vijf/zes bezig”, vertelt ze. “Van kindsaf aan heb ik tuinieren geleerd met teeltwisseling door de seizoe- nen heen. Sommigen komen ook met de kinderen of klein- kinderen om te eten uit eigen tuin. Het is ‘beter mè een wèrme haand gegeven dan mè een kouw’. Ik houd van heel vrijblijvend ruilen.” Een paar problemen blijven voor de tuinders de luizen, kevers, uienvlieg en koolvlieg. In de statuten staat dat ze alleen biologisch bestreden mogen worden. Men wil nog een insectenhotel gaan bouwen. Bezoekers zijn in de Koffiestraat altijd welkom als de poort open staat. Leden staan je graag te woord. Dus ‘wilde slòj uit èigen hof, hier groeit alted héél goei lóf!’ Volkstuin vereniging De Koffiestraat Tekst Ad van Schijndel Fotografie René Kuijs Vormgeving Corina Gloudemans Het blijft heerlijk om een moestuintje te hebben, zeker als je thuis geen plek hebt. Al dertig jaar lang is er zo’n complex van tuinen aan de Koffiestraat, indertijd ontstaan als een gemeentelijk initiatief. Sinds acht jaar is het een vereniging. Voorzitter Cor van Hooft en secretaris Peter van Vugt vertellen over het reilen en zeilen. V.l.n.r.: Peter van Vugt, Margareth van den Brand en Cor van Hooft