d'n Hadeejer december 2019

D ’ N HADEEJER 17 Tekst Anja Bekkers Fotografie René Kuijs en familie Van Herpen Vormgeving Eveline van Rijbroek GEBROKEN TEEN “Het was ons mams’ idee natuurlijk. Wij allemaal keihard lopen trai- nen en als puntje bij paaltje komt…,” schertst Pepe (22). Twee we- ken vóór de marathon brak Bea (57) haar kleine teen. Samen met haar man Rob (52) liep ze de wandelvierdaagse van Marbella in Spanje. Mooie afsluiting van een klein jaar trainen. Als fervent lange- afstand-wandelaar zijn de 4 x 30 km voor Rob een kolfje naar zijn hand. De eerste dag wandelde Bea met hemmee, de tweede dag liep ze hard, wat meer haar ding is. En toen ze vervolgens thuis kwam, stootte ze haar voet: haar kleine teen bleek zo maar ineens gebroken. Wat nu? Uiteindelijk heeft ze de teen gespalkt, zodat ze toch kon lopen op zon- dag 3 november. Bea: “Het is zo bijzonder om dit met je gezin te kun- nen doen, dat doe je één keer in je leven. Dus ja, ik wilde heel graag meelopen, de ervaring delen.” JE WORDT 42 KM GEDRAGEN Hoe is het bevallen? Rob: “Het is een heel aparte beleving: het is gewoon één groot feest. Je doet mee aan de grootste marathon ter wereld met 53.000 deelnemers, 17.000 vrijwilligers, ruim 2 miljoen toeschouwers en 150 bands. Je krijgt dus elke driehonderd meter een muzikale op- pepper. Nergens staan er meer mensen langs de kant, je wordt 42 km gedragen.” Pepe: “Onderweg zie je spandoeken met slogans als ‘Pain is tempo- rary, glory is forever’, ‘Run like Trump is behind you’ en ‘Pain is only the French word for bread’. Ik had een shirt met m’n naam erop en dan hoor je ‘Pepe, you are amazing’, echt top!” ZWAAR PARCOURS Het parcours was zwaar, via zes bruggen en nogal wat hoogtemeters kwamen ze in de verschillende stadsdelen: Staten Island, Brooklyn, Queens, Bronx en Manhattan, waar de finish is in Central Parc. Ieder met een eigen sfeer: van hiphop, gospel naar de Joodse wijk, Spaanse en Italiaanse sferen. Het was uitstekend loopweer met een tempera- tuur van 10° Celsius en een schraal zonnetje. Na 30 km lopen wordt het een stuk minder leuk, dan doet alles zeer. Uiteindelijk komen ze alle vier met prachtige tijden over de finish. Bea: “De volgende dag zie je precies wie ‘m gelopen heeft en wie niet: van de spierpijn loopt een loper nogal krakkemikkig. Dan gaan 53.000 mensen met de medaille om hun nek, duide- lijk zichtbaar op hun business suit of casual kleding, naar Central Parc om naam en tijd te laten graveren en foto’s te maken. Hier in Ne- derland zou je niet in je hoofd halen om zo te paraderen, daar ben je het mannetje.” VOORBEREIDING Op 13 februari schreven ze zich in en begon de voorpret. Bea loopt al 14 jaar bij Loopgroep Wijbosch en had al twee marathons gelopen in Keulen en Brussel. Rob is helemaal geen hardloper. Tien jaar geleden begon hij met de Camino, de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella in Spanje, die hij in etappes wan- delt. Pepe is speciaal voor de marathon gaan trainen bij Atletiekvereniging Eindhoven. Nino (25) gaat af en toe naar de sportschool. En Eva (31) is actrice en kon niet meedoen in verband met haar werk. Nino: “De eerste paar maanden denk je ‘Het duurt nog lang’. We hadden allemaal de Run- keeper app en daarmee naai je elkaar op. Drie maanden van tevoren dacht ik ‘Het wordt tijd dat ik ook eens ga lopen’. Dus toen ben ik één tot twee keer per week een duurloop gaan doen, met als langste afstand 27 km. Ik houd nogal van lekker op stap gaan, maar drie weken vóór de marathon ben ik gestopt met alcohol drinken.” Bea: “Ongelofelijk, wat die jongens kunnen op die leeftijd. Nino is een echte bourgondiër, ik had niet gedacht dat hij ‘m uit zou lopen en kijk nou eens naar z’n tijd.” Rob sluit af: “Uit mezelf had ik nooit meegedaan, het was een sociaal gebeuren. We hebben echt een fantas- tische week gehad.” Het is een aparte beleving: het is gewoon één groot feest