d'n Hadeejer februari 2019

d ’ n hadeejer 33 Hoe is het begonnen? Die vraag stelde ik mezelf ook en wist er nog niet mis- schien antwoord op te geven. Ik weet van goede beken- den, tevens dorpsgenoten die de dertig (zeker) gepas- seerd zijn, dat zij ook nog jaarlijks in Zijtaart te vinden zijn. Dus dat ik verder terug moest zoeken, was vrij snel duidelijk. Marijn van der Heijden was de eerste naam die ik me toegeworpen kreeg. Na een telefoontje was ik erachter. Hij is de aanstichter, in positieve zin, van deze jaarlijks terugkerende traditie. Want zo mag je het vol- gens hem toch zeker wel noemen na al die jaren. Terugkerende traditie “Wilco Kuijs, Maurice van de Pas en ik, drie kameraden. Wilco werkte in Zijtaart en ging daar toen op stap met collega’s, wij sloten aan.” Hoewel dit niet klinkt als het be- gin van een lange traditie die al ruim 30 jaar stand houdt nu, was dit toch zeker wel hét begin van iets moois. “Jaar- lijks keerden we terug op carnavalszaterdag en kregen we steeds meer mensen mee richting Zijtaart. Op een gegeven moment konden we zelfs een bus regelen vanaf El Moto en sprak ik met Yvonne, de bedrijfsleidster van Kleijngeld, af dat ik de bestellingen daar zou gaan verzor- gen die dag – een chique woord voor al die dienbladen bier. Ook de blaaskapellen uit Heeswijk-Dinther kwamen af en toe langs om te spelen. Kortom, je lapte 100 gulden en dan was je de hele dag voorzien.” En ook zij waren die 364 andere dagen per jaar niet in café Kleijngeld te vin- den… . Puur toeval Begonnen als puur toeval: drie kameraden op stap in Zijtaart op de carnavalszaterdag wat tot op de dag van vandaag resulteert in een kroeg vol, maar dan ook écht vol HaDeejers. De zaal daarnaast vult zich iets later op de dag langzaam met Vorstenbossche, Loosbroekse en andere mensen uit de omgeving. Dus waarom zijn we op carnavalszaterdag te vinden bij Kleijngeld in Zijtaart? Om deze traditie voort te zetten. Zie het als een over de grens met carnaval, tof toch? Je kan het op twee manieren interpreteren, maar ik, Maud, doel op het volgende. Al generaties lang wordt dé carnavalszaterdag gevierd in Kleijngeld, een relatief kleine kroeg in Zijtaart. Tot mijn verbazing hoor ik 364 dagen vrij weinig tot niks over Zijtaart, maar die ene dag per jaar staat die kroeg op z’n kop. En ook ik beken schuld dat ik, sinds een jaar of vijf, ieder jaar weer op carnavalszaterdag in die ene kroeg in Zijtaart sta. Waarom? Omdat het café gevuld is met een gemoedelijk gezelschap uit HaDee. Tekst Maud van de wetering Foto rené Kuijs vormgeving Eveline van Rijbroek