d'n Hadeejer januari 2019

D ’ n HaDeejer 9 BLijven ontWiKKeLen Van het onzekere meisje dat niet kon geloven dat ze het in zich had om anderen te kunnen helpen, is niet veel overgebleven en voor me zit een enthousiaste en ener- gieke vrouw, die zelfvertrouwen uitstraalt en haar gave op een fijne manier kan gebruiken. “Ik ben ontzettend blij met waar ik nu sta en wat ik nu doe. Die rust en zelf- verzekerdheid die je nu ziet, is er eigenlijk nog maar een jaar of vijf.” De gezinscoach is ambitieus en wil zich op allerlei vlakken blijven ontwikkelen. “Op dit moment ben ik net klaar met het ontwikkelen van een kind-volg-sys- teem. Met behulp van een speciaal dagboek kan ik voor mezelf en ouders nog inzichtelijker maken hoe het met een kind gaat, waar we staan in de behandeling en wel- ke weg we nog moeten gaan. Ook kan ik duidelijker voor ouders mijn tips en adviezen opschrijven.” De missie van Marloes is dat alle kinderen vrolijk, energiek en zichzelf kunnen zijn en ze wil haar ideeën over opvoeding dan ook graag met andere ouders delen. Op haar website heeft ze een aantal korte artikelen gepubliceerd, met als insteek: opvoeden kan anders. “Ik zou hier ook best wel eens een lezing over willen geven, wie weet komt dat nog op mijn pad.” Toch blijft het behandelen en bege- leiden van kinderen en gezinnen het allerbelangrijkste. “In de toekomst wil ik me ook richten op kinderen met autisme. Dat is een hele andere problematiek en ik ben benieuwd wat ik voor deze groep kan betekenen.” Ook benieuwd naar tips bij het opvoeden of wil je nog meer weten over Marloes? Kijk dan op haar website: www.marloesvandenhurk.nl Nou mense, uurst mar allemol de beste wense vùr ‘t nèj joar. Mar hoe goewd ‘t nèj joar dan hopeluk ôk mag worre, ik véin ‘t ’n bietje droevig begin. In de nèjoarsnaacht zoveul rotzooi ùtgehold en skoaj òn- gericht. ’t Is kloare sunt, en ik wor d’r nie vroluk van. Mar gelukkig kùmt Premier Rutte mè wa humor essie zi dettie eigeluk wel persoonluk op de vuist wil gòn mè de raddrèjers. Dan moet ik wel erg laage ès ik da dan vùr me zie. Rutte op z’n fietske in ’n geel hesje. Dapper dùr de stroate van de steej, vingertje ùmhog en foei roepend. ’t Hille gedoe dù me denke òn de krimoorlog. De Franse maarschalk Pierre Bosquet die hierover zin: “Het is gin oorlog; ’t is dwaasheid.” Rutte mè z’n dap- pere mar zinloze woorde ès ònvoerder in de charge van de lichte brigade in 1854. Mochte ’t niemer wete: dúr wa ongelukkige misverstande opende de lichte brigade d’n ònval mè pèrdjes en zwaardjes en liepe recht op de talrijke Russische kenonne en gewere. Un dappere actie van dik 600 plichtsgetrouwe manne, mar volkome kansloos; ze wiere massal nergemèjt. Zo ôk Rutte die nog nie ins de kans kreg ùm iemes daadwerkeluk bè z’n lurve te vatte mar bè vurbaat al wùrd nèrgemeijd dur z’n oppo- nente en de pers vanwege z’n ùt- spraak. Maja, z’n ùtspraak is al eve zinloos ès de vernielinge, gevech- te en brande mè de joarwisseling. Margoewd, loat ik van di stukske mar is ’n ode make. Hulde òn alle mense die durèi- ge verzette tege kojjigheid. De vrijheidsstrijders, de vredebewaarders, de omdenkers, de meningsuiters, de hulpvaardigen en ôk de mense die ès groep of ès eenling mè gróóte of klèine acties, trouw, moedig of dapper goei dinger doen vùr mekaar. Dè we al die mensen nie nèrmèje mar zulle ere zo ès ôk die cavaleriste altèd geëerd bléve. Bevurbild mè wa woorde ùt ’t gedicht van Alfred Tennyson (vrèj vertaald): “Moge de tijd nimmer schaden, de grootste roem van hun daden. Hun charge alom bewonderd, roemrijkste der galoppaden. Eert dus de lichte bri- gade, die nobele troep der zeshonderd.” ToKo column Een ode Toon ‘Het is belangrijk dat ouders echt betrokken zijn bij het proces’