d'n Hadeejer juni 2019

D ’ N HADEEJER 13 In het geval van deze moeder en dochter is het de ge- zamenlijke passie voor paarden én pony’s. Judith doet dit zelfs beroepsmatig, ze heeft van haar hobby haar beroep kunnen maken, zo zegt ze zelf. Ze is namelijk dierfysiotherapeut met specialisatie richting paarden en was voorheen een verdienstelijke dressuuramazone, ge- tuige haar deelname aan de Europese Kampioenschap- pen Dressuur. “In de paardensport is fysiotherapie een belangrijk aspect. De ruiter is een sporter maar het dier is net zo goed een sporter. Die moet ook op een goede manier begeleid worden.” AMAZONE Geertje timmert aan de weg als amazone. Het pony- en paardrijden is haar met de paplepel ingegoten doordat haar ouders allebei ruiters zijn en al zolang ze zich kan herinneren staan er thuis paarden in de stallen. Er is alleen een wezenlijk verschil, Judith en Janry (de vader van Geertje) reden dressuur en Geertje springt met haar pony Kaspar en paard Lady. “Dat heb ik van mijn vrien- dinnen overgenomen. Zij hadden één keer in de week springles en dat wilde ik ook, want dat vond ik stoer. Dat is nu wel een beetje uit de hand gelopen denk ik.” SPRINGWEDSTRIJDEN Bijna wekelijks is er wel ergens een springwedstrijd, dus trekt de familie er vaak op uit zodat Geertje en haar jongere broer Piet deel kunnen nemen aan een spring- wedstrijd. Ook komt het regelmatig voor dat Judith en Geertje in het weekend met z’n tweeën met de paarden- vrachtwagen naar een wedstrijd gaan. Judith: “Ik vind het speciaal dat we dit zo samen delen. We hebben lange ge- sprekken onderweg en we vullen elkaar heel goed aan. Je bent in zo’n weekend echt op elkaar aangewezen. Het is bovendien heel leerzaam voor haar. Als ik zie wat ze doet en hoe ze het allemaal organiseert, dan vind ik dat heel knap. Bij zulke wedstrijden is het een gezellig sa- menzijn met andere gezinnen en het onderling contact is heel leuk.” RUSTIG RONDKIJKEN Geertje: “Bij meerdaagse wedstrijden slapen papa en mama in een bed & breakfast en slaap ik met Piet in de vrachtwagen. ‘s Morgens zorg ik dan voor het ontbijt en verzorg ik de pony’s. Dat doe ik graag zelf, want dan ge- beurt het op mijn manier. Er zijn ook kinderen die het verzorgen van de pony niet zelf doen en er pas zijn als de wedstrijd begint.” Judith vult aan: “Laatste keer ben ik naar huis gegaan en dan weet ik gewoon dat het goed komt. Wat dat betreft is ze heel zelfstandig.” “Tijdens wedstrijden is het met Kaspar afwachten of hij een goede bui heeft,” geeft Geertje aan. “Als ik met hem bij een wedstrijd de bak binnen galoppeer, dan kan ik net zo goed meteen stoppen. Dat heb ik één keer ge- daan en dat ging helemaal fout. Sindsdien doe ik dat niet meer en stap ik met hem rustig naar binnen. Als ik ver- volgens Kaspar rustig laat rondkijken, dan voel ik op een gegeven moment aan hem dat we kunnen beginnen. Je krijgt maximaal 45 seconden de tijd om te beginnen en die tijd neem ik ook altijd.” Judith en Geertje van Aarle: Passie voor paarden In deze serie in D’n HaDeejer komen ouders en kinderen aan bod die dezelfde sport beoefenen. Deze keer zijn dat Judith (42) en Geertje (15) van Aarle die samen de passie voor de paardensport delen. Tekst Joris van de Meijden Fotografie Ronald van Hastenberg Vormgeving Henny Wijgergangs