d'n Hadeejer juni 2019

32 D ’ N HADEEJER ’ Mijn naam is Nadia de Laat, 22 jaar en ik zit momenteel eind derde jaar van de opleiding HBO- Verpleegkunde aan de Avans in Den Bosch. Momenteel verblijf ik op Lombok, Indonesië voor mijn minor studeren buitenland. In februari ben ik samen met 3 medestudenten vertrokken om te beginnen aan dit grote avontuur. Ik heb gekozen voor deze minor, omdat ik deze uitdaging graag aan wilde gaan. Daar- naast was de keuze voor mij erg makkelijk. De Aziatische cul- tuur spreekt mij erg aan, de mensen zijn vriendelijk, het eten is erg lekker en de omgeving is ook nog eens fantastisch. Mijn minor vindt plaats binnen stichting LombokCare, een Nederlandse non-profit organisatie die in 2008 in het leven geroepen is door de familie Schreurs. In 2012 is de stichting uitgebreid naar de Indonesische Yayasan LombokCare. Bij stichting LombokCare staat het project REadycation (Rehabili- tation + Education) centraal. De stichting biedt zowel therapie als speciaal onderwijs aan kinderen met een lichamelijke en/of meervoudige beperking. Speciaal onderwijs Het project dat wij op hebben gestart, is vooral gespitst op de docenten van het schooltje van LombokCare. De docenten die hier werken, hebben geen opleiding gehad tot speciaal onderwijs. Er wordt veel aandacht gegeven aan academische lesstof in plaats van wat het kind écht nodig heeft, aangepast op de beperking. Dit maakt leren moeilijk voor de kinderen. Wij als studenten willen de docenten kennis en handelingen bijbrengen, om de kwaliteit van zelfstandigheid, sociale- en basisbehoeften bij het kind te verhogen. Dit doen wij spelenderwijs, omdat het is bewezen dat leren op deze manier beter werkt voor kinderen met een beperking. Op het moment werken wij bij het schooltje aan een moestuin en een mini kinderboerderij die rolstoeltoegankelijk is. Dit project is mede mogelijk gemaakt door alle donateurs die ons gesteund hebben bij onze crowdfunding, die wij als studenten hebben opgestart om het project te kunnen financieren. Gelovig Wat mij voornamelijk opvalt aan Lombok, is de moslim cultuur. De mensen hier zijn erg gelovig en de moskee luidt dan ook maar liefst 5x per dag. In de eerste week van mei is de ramadan begonnen, wat betekent dat het grootste deel van de bevolking aan het vasten is. Hierdoor is er minder mogelijkheid om overdag te kunnen eten, omdat dit niet netjes is voor de mensen die vasten. Verder is Lombok een heel erg mooi eiland, vol met gastvrijheid (als je het mij vraagt, mooier dan Bali). Wij westerlingen worden hier ook wel Bulé genoemd. Zodra zij ons zien, willen ze meteen op de foto; dit brengt volgens het Islamitische geloof geluk. In de afgelopen maanden ben ik samen met de andere studenten veel op pad geweest. Wij verblijven hier momenteel met 8 studenten. Wij rijden hier scooter en kunnen onszelf dus makkelijk verplaatsen. We proberen zo vaak mogelijk onze weekenden weg te plannen, zoals naar het zuiden van Lombok, de watervallen bij Mount Rinjani, de Gili eilanden enzovoort. Rondreizen Zodra mijn minor erop zit en het project is afgerond, ga ik samen met alle studenten voor 2 weken nog door Indonesië reizen. We reizen eerst naar Java om daar mee suikerfeest te vieren met de familie van de oprichters van de stichting. Daarna ga ik samen met nog 2 andere studenten voor 4 weken rondreizen door Vietnam. Groeten uit Lombok, Nadia de Laat Nadia de Laat traint docenten in Lombok Indonesië Tekst en foto’s Nadia de Laat Vormgeving Sanne Ketelaars