d'n Hadeejer maart 2019

d ’ n hadeejer 33 wat is uw grootste frustratie? en wat uw mooiste ervaring? “Ik doe ook niet aan frustraties, dat helpt een mens nooit vooruit in het bestaan. Ik zou graag mooi kunnen zingen, bijvoorbeeld, dat wel, of met al wat ik nu weet terug iets jonger zijn misschien. en wat ik heel graag zou hebben – maar dat is ook geen frustra- tie, dat woord is veel te flauw voor het gevoel - is dat de hele wereld, en vooral dan alle machtshebbers in alle echelons van het maatschappelijke leven, zich eindelijk eens bewust werd van de urgentie van de klimaatkwestie, en dat er werd overgegaan tot de zo broodnodige mondiale actie om ervoor te zorgen dat we op een leefbare planeet kunnen blijven wonen. We hebben nog elf jaar om het tij te doen keren, daarna is het volgens de wetenschap hopeloos te laat. Het is dus de allerhoogste tijd. mijn mooiste ervaring is misschien toch wel het feit dat ik letterlijk in een paar da- gen tijd twee uitgevers bereid vond om mijn debuutroman uit te geven. als je zo lang droomt van schrijver mogen worden, en dat gaat dan zo relatief makkelijk opeens in vervulling, dat is wel iets dat je even immens gelukkig maakt.” Toekomst? wat zit er in uw pen, waar mee bezig? “Ik werk momenteel aan het tweede deel van mijn trilogie, al is het boek ook perfect autonoom te lezen. de roman zal het verhaal vertellen van lise, die niet zo goed weet hoe leven gaat, niet als ze vijftien is, maar evenmin als late twintiger. Zij vindt nochtans dat ze geen klagen heeft, zoals alle mensen die vinden dat ze sterk moeten zijn en doorgaan. Het verschijnt dit najaar. daarna begin ik aan het derde deel, waarin alle hoofdpersonages uit Het beste wat we hebben en deze roman samenkomen en alles wat tot dan toe verhuld is gebleven voluit moet en mag bestaan.” het beste wat wij hebben, wat is het beste wat u hebt ? “Het beste is dat ik een schrijver mag zijn van wie mensen de boeken willen lezen. elke ochtend sta ik op en als ik ga slapen bestaat er iets dat voordien nog niet bestond. Soms een bladzijde, soms meer. Soms goed, soms vreselijk slecht. maar ik heb iets nieuws tot stand gebracht. dat blijf ik bijzonder vinden, elke dag opnieuw. en dat ik dan nu en dan mag vaststellen dat ik met wat ik doe blijkbaar ook nog van betekenis kan zijn voor een ander, dat zorgt er dan helemaal voor dat ik koester dat ik die kans krijg.” jarenlang hebt u moed moeten verzamelen om schrijver te durven zijn. waar was u bang voor? “voor alles. Het is doodeng om je hebben en houden, je ziel en zaligheid in een boek te stoppen dat er dan plots is, met een kaft errond, zomaar voor iedereen om te lezen en er eender wat van te vinden. als iemand het slecht vindt, voelt dat toch alsof er iemand in je buggy kijkt en zegt: ‘oe, wat een lelijk kind.’ Het toch doen vraagt om een grote kracht en een grote kwetsbaarheid.” Tot ziens in Heeswijk-Dinther Griet op de Beeck