d'n Hadeejer maart 2019

veewagen en wil met zijn bruidje met een koe naar gemeentehuis en kerk. “Ik had he- lemaal niets, ben overal ‘tevèld gegôn’. Koets, tuig, alles geleend of gehuurd. Ik had met het bruidspaar geregeld dat op het kerkplein en voor het gemeentehuis geen auto’s zouden staan. Ik wist nog niet of Leentje de bochten wel goed zou kunnen nemen. De bruid werk- te bij de bank en had de koets verzekerd.” Niet lang daarna wordt René gevraagd met Leentje bij ploegwedstrijden in Berlicum aan- wezig te zijn. “Daar heb ik tegen de organisa- tie gezegd: ‘Kôpt um mar’. Dat wilden ze niet en toen heb ik het besluit genomen om met Leentje trouwerijen te gaan rijden. “ Grad van der Cammen is 82 jaar, komt uit Berlicum en assisteert René. “Die man is nog hartstikke fit. Op Grad kan ik blind vertrou- wen.” Amerikoe Buiten trouwpartijen is daar inmiddels van alles bijgekomen. Studentengala’s, sinter- klaasintochten (met Amerikoe), carnavalsop- tochten en koeschijtwedstrijden. Maar het meest in het oog springend: de rouwkoe uit- vaarten. “Die eerste uitvaart is dan toch wel spannend. Op zaterdag had Leentje nog ge- kalfd, op maandag kreeg ik telefoon van de vrouw van een koeienboer. Haar man was ongeneeslijk ziek. Hij had gezegd: ’Als ik er dan toch aan moet geloven, dan wil ik met de koe naar het kerkhof.’ Thuis op de boerderij opgehaald, naar de kerk, en daarna naar de begraafplaats. Een kunstenaar uit België zei: ‘Het laatste kunstje is voor Leentje’. De vrouw van een boerenechtpaar dat vijftig jaar ge- trouwd was: ‘Heel mun leve onder de koei gezête mè kooi klere, en nou mè mun goei goewd dur aachter’.“ Promotiefilmpje Hij werd ook gevraagd voor een promotie- film met alternatieve uitvaarten. “Daar had ik wel oren naar. Maar toen ik hoorde dat dat grapje € 1.500,- kostte, heb ik netjes gezegd ‘Het laatste kunstje is voor Leentje’ 8 d ’ n hadeejer