d'n Hadeejer mei 2019

Het belooft weer een verrassende voorstelling te worden tijdens dit 40-jarig jubileum van de jeugd- theatergroep. In 1979 speelde men ‘Koning Tour- malijn verliest zijn pijn’. We vroegen enkele spe- lers en de regisseur wat lelijke kinderen zijn en hoe ze zelf vroeger lelijk waren. Melvin van Uden (29 jaar) Volgens Melvin, woonachtig in de Abdij- staete, zijn kinderen lelijk, als ze vol puisten staan, een beugel hebben en x-benen. “In het stuk pesten ze el- kaar een beetje, bijvoorbeeld over flaporen. En een meisje wordt een ‘kale biljartbal’ genoemd. Zelf was ik klein en heel zwaar toen ik tien was. En werd daarmee gepest, zat tegen obesitas aan. Soms kijk ik nog de kat uit de boom: ik wacht af, maar als ik een- maal los ben, gaat het goed.” De spelende kinderen worden vooral lelijk gemaakt met de grime. Zelf speelt Melvin de ober. “Ik ben nooit moeders mooiste. Lelijke kinderen komen bij mij ook ranja halen; ik schrik ze niet af. Ik vind dat we weer een leuke keuze hebben gemaakt met dit stuk en werd snel enthousiast. Er zit humor in en verrassin- gen, maar ook een stuk werkelijkheid. Je bent met zijn allen met plezier aan het werken: het is één familie. Diana Driessen (53 jaar) Geboren en getogen in Dinther en getrouwd met ‘ene Blanken’ speelt Diana voor de tweede keer mee. Ze deed wel al jaren mee met het klassen- theater. “Ik heb een klein rolletje als nieuwslezer en loop verder overal mee als ‘omstander ouder’. Volgens mij zijn er geen lelijke kinderen: kinde- ren met sproeten of rode haren vind ik heel mooi. Ik heb zelf halfbloedjes, dat zijn plaatjes.” Zelf vond ze haar grote neusgaten vroeger wat minder. “Maar ik zat op een meidenschool, was erg sportief en werd als eerste gekozen. Ik had wel eens opvliegers. In deze tijd zou ik in een adhd-vakje zit- ten. Hoe de lelijke kinderen in het stuk er uit gaan zien, is nog een verrassing. Ze krijgen wel grote oren en neuzen. En de hoofdrolspelers worden kaal en krijgen truttige kleding.” Diana vindt het nog moeilijk om een totaalbeeld te krijgen, ook voor haarzelf: “Ik vind alles prima. Regis- seur Rick Hooijberg brengt het heel mooi en er zitten veel grapjes in met meerdere lagen voor jong en oud.” Lidy van der Valk (33 jaar) “Ik woon sinds een jaar in Loosbroek, maar ben ver- der een echte HaDeejer en speel al vijftien jaar mee,” zegt Lidy. “Je kunt je lekker verplaatsen in een ande- re wereld. Weg in de bossen! Eigenlijk had ik een rol als ‘koningin’, maar ben geswitcht, omdat ik zwanger ben. Ik ben nu cameravrouw. Vol- gens mij zijn kinderen alleen le- lijk door gedrag: je bent het niet, maar je dóet lelijk. Ik ben wel eens gepest, maar andersom ook. Dat zijn allemaal tijdelijke dingen, gelukkig maar. In het stuk gaat het op ui- terlijk, minder op gedrag. Door middel van het maken van een foto worden lelijke kin- deren uitgezocht. Effe lelijk kijken gaat vanzelf.” Lidy vindt cameravrouw een leuke rol. “Buiten mijn rol om krijg ik nog andere manieren om het stuk vorm te geven: er zit veel variatie in je bezig zijn. Dit stuk is weer eens wat anders, minder sprook- jesachtig met een moraal. Het motto is: ‘Je mag er zijn’. We maken het echt sa- men, mét het publiek.” ‘Lelijkheid zit niet van buiten maar van binnen’ D ’ N HADEEJER 13 Jeugdtheatergroep Kersouwe speelt dit jaar ‘De club van lelijke kinderen’. De première is op woensdag 26 juni en daarna spelen ze nog vijf keer. Een generaal geeft het bevel om alle lelijke kinderen op te pakken. Er komt een fotograaf op het dak van de school, die op zijn foto’s een stel kinderen omcirkelt en alleen die kinderen mogen mee om een uitstapje te maken. Tekst Ad van Schijndel Fotografie René Kuijs Vormgeving Henny Wijgergangs