d'n Hadeejer mei 2019

EXPOSITIE BEELDEN 22 + 23 JUNI De afgelopen vijf jaar komt er elke vrijdag een groep beeldhouwers werken op het terras bij de pluktuin. Brigitte: “Ze moes- ten weg bij Galerie en Beeldentuin De Buf- fel in Vinkel en zochten een nieuwe plek. ‘Dat moet je altijd doen, da’s mooi,’ zei ome Toon. En zo zijn ze hier terecht gekomen. Er zitten twee mensen uit Loosbroek en één uit Berlicum bij, verder komen ze uit heel Nederland: van Renkum tot Tilburg en van Dieren tot Eersel. Ze hebben allemaal een verhaal en zijn heel hecht geworden, ook omdat ze samen koffie drinken en lunchen. Sommigen zijn een heel seizoen met één beeld bezig. En nu hebben deze ‘Doorhak- kers’ een expositie van de beelden gepland in de pluktuin op 22 en 23 juni. Iedereen is welkom, de entree is gratis.” IK STA ALTIJD MET M’N KONT OMHOOG Wat heb je nodig om een pluktuin te runnen? “Je moet het echt leuk vinden, anders moet je er niet aan beginnen. Ikzelf ben rustig, maar ik kan niet stil zitten, ik moet iets doen. Dus ik heb altijd gesport: voetbal, tennis, fietsen, hardlopen. Verder ben ik graag buiten en leef met de seizoenen, het is echt niet zo vaak slecht weer hoor! Ik denk dat je vooral veel geduld moet hebben. Soms denk ik ‘dat wordt echt niets’ en een paar weken later komt het tóch weer goed. En het is veel en fysiek zwaar werk: de grindtegels in de tuin heb ik één voor één in m’n handen gehad en ik sjouw met kruiwagens plantma- teriaal, snoeiafval en onkruid. Ik sta veel krom en zit op m’n knieën tussen de bloemen, dus mijn gezondheid moet wel goed blijven. Ik pluk de bloemen ’s morgens of ’s avonds, als de grote hitte weg is. Dan blijven ze langer mooi. Soms zitten er wel 80 stengels in een bos bloemen. Ook het thuisfront is be- langrijk, ik ben vrijwel elke dag aan de slag in de tuin, dat moeten ze tolereren. Ze zeggen dan: ‘Staat ze daar weer met haar kont omhoog!’ Ja dat is wel mijn favoriete standje”, lacht Brigitte. ’T DRAAIT ALLEMAAL OM DE MENSEN Uiteindelijk draait het in de pluktuin allemaal om mensen. Wie komen er naar toe? “Dat is een heel divers gezelschap. Jong en oud komen hier, ook mensen die ziek zijn. Ze vinden het heerlijk om rond te lopen, zelf te plukken of te kij- ken of er al een boeket staat dat ze kant-en-klaar kunnen kopen. Mensen uit de stad die zelf geen tuin hebben verblijven hier soms wel 2½ uur. Er komen elke keer weer nieuwe buitendorpse mensen die het aanbevolen hebben ge- kregen. Regelmatig maken bruidsparen foto’s in de tuin. En de Vlinderclub heeft hier veel verschillende vlinders geteld. Natuurlijk komen er ook mensen die het niks vinden, veel te rommelig, niet mooi. Die komen niet terug en dat is prima,” relativeert ze. Dan vertelt ze nog een anekdote, waar ze achteraf smakelijk om kan lachen. “Ik heb een keer meegemaakt dat er plotseling drie grote auto’s het erf op reden en er acht jonge mannen uit sprongen. Toen schrok ik en dacht ‘hoe komen zij hier te- recht?’ Gelukkig heb ik altijd een schaar in m’n kontzak. Toen bleek dat ze bij de Heische Hoeve logeerden en zelf bloemen gingen plukken voor het bruids- boeket, de moeder en hun vrouwen. Ze waren enthousiast en dat was super leuk.” Voor meer informatie, zie www.mrsbouquet.nl . 28 D ’ N HADEEJER