d'n Hadeejer mei 2019

8 D ’ N HADEEJER later kwam ik aan in Turijn. Het laatste stuk van de route is fantastisch en staat bekend om de afdaling, prachtig!” Een hele tocht die mooie dingen met zich mee brengt, maar een tocht waar ook het gevaar loert. Alléén door de bergen. “Ik houd van een hoog risico, maar wel op een ge- controleerde manier. Zo had ik hele zware pijnstillers mee voor als ik iets zou breken. Daarnaast had ik een nood- signaal mee dat wereldwijd verbonden is door middel van GPS. Op een paar pijntjes en een zonnesteek na ben ik er ongeschonden vanaf gekomen met héél wat fantastische momenten. De steenbokken die je naast je tent hoort lo- pen, de wolven die je – als je geluk hebt – hoort huilen, de verbondenheid met je omgeving, ook al ben je alleen. De bergen die bijna persoonlijkheden op zichzelf waren. Ik was alleen, maar niet alleen.” JACHTOPLEIDING Avontuur en natuur zijn twee dingen die hem erg drijven. “In Nederland hebben we van onze natuurlijke omgeving een groot park gemaakt met ‘wandelpaden’ waar je kan ontspannen. Maar een bos wordt pas écht interessant, als je er kan verblijven, leert kennen wat er groeit en er met respect gebruik van maakt. Een aantal maanden terug ben ik begonnen met een jachtopleiding. Vooral met het oog op de verre toekomst, waar het me heel leuk lijkt verantwoor- delijk te worden voor een stuk natuur in mijn omgeving. Om in kaart te brengen wat voor dieren er leven en wat je kan doen om het te verbeteren. Duurzame benutting op een mooie manier en met respect de interactie aangaan met de natuur. Deze gedachte bracht me ook naar mijn volgende avontuur: bushcraften in Amerika.” BUSHCRAFTEN Voor ik je meeneem in het volgende avontuur van Martin eerst even een korte toelichting. Want wat is bushcraften nu precies? Hier komt ie. Bushcraft kan je zien als een ver- zameling van vaardigheden, natuurkennis en een omge- vingsbewustzijn, die je helpen om te leven in en met de na- tuur. “Toen ik Italië introk na mijn Hannibaltocht, ben ik het normale backpackersleven gaan oppakken en heb ik een aantal steden bezocht. Ik wist toen dat ik me verder wilde verdiepen in bushcraften en ook carrièretechnisch zag ik daar mijn toekomst liggen. Er kwam iemand op mijn pad die me wees op de ‘Maine Primitive Skills School’ in Ame- rika. Een plek midden in de bossen waar je met een kleine gemeenschap leeft in de natuur. Zij leren je de vaardig- heden van bushcraften. Dus hoe kun je met de dingen die je hebt, het jezelf comfortabel maken in de bossen of zelfs in the middle of nowhere. Hoe vind ik water, hoe maak ik vuur, hoe houd ik mezelf warm en hoe kan ik planten ge- bruiken als medicijnen?” Duidelijk wordt dat een gemeen- schap een belangrijk overlevingsmechanisme is. “Ik ben weken lang alleen de bossen ingetrokken, ik heb het ge- daan. Er komt een oerkracht in je naar boven en je schakelt over in de overlevingsmodus. Ik kan mezelf langer in leven houden dan iemand anders die ik ken. Ik ken de bossen beter, máár ik kom steeds terug bij: alleen ga je het niet redden, vooral niet op lange termijn.” ‘De bergen werden bijna persoonlijkheden op zichzelf’