d'n Hadeejer oktober 2019

8 D ’ N HADEEJER geweest en ging aan de slag als monteur in de buitendienst. In zijn vrije tijd ging hij regelmatig een potje biljarten, wat in die tijd een zeer populair tijdverdrijf was. “De beginselen wer- den mij bijgebracht door Henk de Visser; echt goed biljarten heb ik geleerd van Theo Geijbels, een fenomeen in die tijd. Met open mond stonden wij te kijken als hij coryfeeën uit de omgeving moeiteloos wegspeelde. Jammer dat hij niet voor de biljartbond speelde, anders was hij zeker een grote geworden.” Peter zelf bleek ook aanleg te hebben voor biljarten en hij bereikte dan ook regelmatig de finale in diverse toernooien. Eén evenement dat hem heel erg is bijgebleven, is het gewes- telijk kampioenschap in Ouwerkerk. “Een berengezellig toer- nooi waar de cafédeur om 12 uur ’s nachts op slot ging. Niet omdat er niemand meer in mocht, maar omdat er niemand meer uit mocht. Een sfeer om je vingers bij af te likken!” Tijdens het biljartseizoen ligt de focus vooral op het groene laken; daarna is er weer tijd voor andere zaken. Inmiddels heeft Peter verkering met Elrie, die hij heeft leren kennen tijdens een stapavond in de kantine van De Wildhorst. Samen ondernemen ze van alles en een nieuwe, mooie tijd breekt aan. MATONDO’S Langzaamaan wint de muziek weer meer terrein. Menig bandje weet de Heeswijkse trompettist te vinden en Peter treedt regelmatig op. Via muzikant Eddie Lokerse zet hij de eerste stappen in de jazzwereld. Ook speelt hij om de maand met de ‘Storyville Jazzband’ in een radioprogramma van de KRO. “Dat was weer eens wat anders.” Dan doet het regionaal bekende beroepsorkest De Matondo’s een beroep op Peter. “Ik werd gevraagd om twee weken in te vallen voor de trom- pettist, die op vakantie ging. Hoewel ik niet veel ervaring had met top 40 muziek, was het een aanlokkelijke uitdaging en ik besloot het te doen. Het werd een onvergetelijke ervaring. Na twee weken zat het erop en ging ik met vakantie. Toen ik terugkwam, werd ik gebeld met de verdrietige mededeling dat Jan Scholten, de trompettist die ik vervangen had, veron- gelukt was. De bandleden vroegen of ik hen een tijdje vooruit wilde helpen en daar heb ik ‘ja’ op gezegd. Dat beviel zo goed dat ik uiteindelijk vier jaar bij ze ben gebleven. We traden op in de hele regio en deden ook regelmatig de begeleiding van artiesten als Lee Towers, Imca Marina, de Zangeres Zonder Naam en Albert West.” REIZEN Na vier jaar intensief optreden wordt het tijd voor iets an- ders. “Het drukke leven begon zijn tol te eisen en ik verlang- de ook terug naar de jazzmuziek. Ik besloot de Matondo’s te verlaten.” In de jaren daarna legt hij zich helemaal toe op de jazz- en dixielandmuziek en maakt hij deel uit van diver- se orkesten en big bands. Het brengt hem en Elrie over de hele wereld. “Ik heb dat kunnen doen, omdat ik een gewel- dige baas had: Jan Minkels heeft mij altijd in de gelegenheid gesteld om al mijn muzikale activiteiten uit te voeren. Hij is één van de meest respectabele mensen die ik gekend heb. Niet alleen omdat hij mij veel vrijheid gaf, maar ook omdat hij deed wat hij zei en altijd begrip had voor iedereen.” Na 35 jaar bij Minkels gewerkt te hebben, gaat Peter op zijn 59e met vroegpensioen. In 2004 maken hij en Elrie hun eer- ste grote reis; ze gaan 6½ week naar Nieuw-Zeeland. “Een fantastische reis die er voor zorgt dat de reislust van het stel nog meer wordt aangewakkerd. Tijdens de vele reizen die ze vervolgens maken, gaat er steevast een pockettrompetje mee in de beautycase van Elrie. “Je weet tenslotte nooit of je ergens in de gelegenheid bent om muziek te maken.” Het le- verde mooie herinneringen op. “Muziek geeft je een andere kijk op mensen; wat iemand in het dagelijks leven ook doet, als je muziek met elkaar maakt, ben je allemaal gelijk.”