d'n Hadeejer april 2020

8 - d’n HaDeejer Daar kwam ‘Videozuil’ en ‘Bruiloftzuil’ uitrollen. “Op het hoogtepunt, in 2012, hadden we wel meer dan 100 van die videoapparaten in Nederland, België en Duitsland staan. We kregen steeds vaker de vraag of we ook iets met foto’s konden doen. Een foto maken is toch laagdrempeliger en voor het bedrijfsleven ook interessant. Daar zijn we toen mee aan de slag gegaan.” Focus Tijdens een vakantie in Zuid-Afrika in de zomer van 2015, heeft Paul besloten om alleen verder te gaan met Fotohok- je. “Ik was voor mijn gevoel met teveel verschillende dingen bezig: video, foto, ik ontwikkelde zelf ons offertesysteem, maakte nog voor wie dat wilde een website. Noem maar op, het was te druk inm’n kop. Toen koos ik voor Fotohokje. Het leuke daaraan was, dat we steeds meer terugkerende klanten kregen. Dat voelde goed. We mogen bijna iedere maand aan de slag in De Toren, bij Nike in Hilversum en bij Feyenoord, maar denk ook aan de Rabobank en gave fes- tivals waar we met ons ‘busje’ staan. Dat is waardevol. Je komt in het bedrijfsleven in contact met andere onderne- mers en zo gaat een balletje rollen. Fotohokje ben ik be- gonnen op ’t Retsel en ik werd meteen dat jaar (2016) ver- rast met de Jonge Ondernemersprijs van Bernheze. Sinds één jaar zijn we gevestigd aan de Meerstraat. Heerlijk vind ik dat, op de fiets naar mijn werk. Samen met collega Bill, die bij me in de straat woont. Sten, ook uit HaDee, regelt alles op kantoor. Zelf ben ik het liefst aan het ontwikkelen en vernieuwen.” Ziekenhuizen Paul gaat verder. “Sinds half 2019 hebben we bij meerdere ziekenhuizen een aangepast Fotohokje mogen plaatsen, zodat medewerkers een foto kunnen maken die gebruikt wordt op de personeelsbadge, intranet en internet. Tot voorheen werd zo’n foto gemaakt door een servicedesk- medewerker, was elke foto anders belicht en had deze een andere uitsnede. Nu gebeurt het door ons Fotohokje, op een standaard manier. De medewerkers krijgen een brief waarin ze worden uitgenodigd om een foto te maken. Op de brief staat een barcode, na het scannen van de code komt de naam in beeld en kan er een foto gemaakt wor- den totdat diegene tevreden is. Dat iemand schuin zit, naar voren leunt of een beetje naar achteren hangt, maakt voor het eindresultaat niet uit. De foto wordt automatisch uit- gesneden op basis van 68 gezichtskenmerken.” Beschermende kleding “Het is heel erg mooi dat we onze techniek op deze manier in ziekenhuizen weten toe te passen. Dat werd maar eens benadrukt, toen we begin april de vraag kregen vanuit het Elisabeth Tweesteden Ziekenhuis (Tilburg) of we een aan- gepaste module kondenmaken. Het ETZ wilde foto’s op een sticker kunnen printen voor intensive care-medewerkers, met hierbij hun voornaam en functie. Zo kunnen corona- patiënten in het ziekenhuis zien welk gezicht er schuil gaat achter alle beschermende kleding. Ik vind het heel bijzonder dat we op deze manier een heel klein steentje kunnen bijdragen in deze tijd.” Risico nemen Wat typeert hem als mens? Hij is ondernemend, open en jaagt zijn droom na. “Ik durf risico’s te nemen, misschien is dat het? Gewoon iets proberen. Aan de gang. In het begin deed ik heel veel zelf, zo- als de software ontwikkelen voor ons systeem, maar dat durven we nu ook uit te besteden. Ik krijg nog zeker maandelijks de vraag wat ik voor werk doe naast Fotohokje. Veel mensen beseffen nog niet hoe groot ons bedrijf is, wat wij doen en wat daar allemaal bij komt kijken.” In zijn bedrijf zie je ook kleine dingen van Pauls passie terug: old- timers. Ooit het lichtblauwe busje met Fotobusje-logo gespot? Niet voor niks een oude Volkswagen. In de garage staat een om- gebouwde Kever, zodat ze straks de hort op kunnen. Paul: “Onbe- wust zie je die oude details op veel plekken terug. Zoals in onze huisstijl, daar houd ik van. Ik denk dat ik met gemak in de jaren ’60 of jaren ’70 had kunnen leven.” Betrokken Naast ondernemer en vader van twee jongens, is hij ook één van de organisatoren van HaDee in ’t Park. “ Toen ik gevraagd werd door de initiatiefnemers om mee te doen, was ik direct enthousi- ast. Ik vind focus belangrijk, maar als ik mijn bijdrage kan leveren, voelt dat niet als een moeite. Gewoon doen, goed doen, zeker als dat bij jezelf past. Ik denk dat dat in deze tijd extra belangrijk is. Alleen dan komen we er doorheen. Ik hoop dan ook dat veel on- dernemers in de horeca- en evenementenbranche goed uit deze crisis gaan komen. Dat heeft ook invloed op ons.” ’Door Fotohokje kunnen corona-patiënten in het ziekenhuis zien welk gezicht er schuil gaat achter beschermende kleding’