d'n Hadeejer augustus 2020

8 - d’n HaDeejer “Iedereen geeft op een andere manier les in yoga. Ik zorgde er- voor dat mijn lessen heel ontspannen waren. En net zoals het in het leven is, riep ik: ‘Doen, gewoon proberen. Als het daarna echt niet lukt dan houd je er mee op, maar dan heb je het wel geprobeerd.’” Naast yoga, gaf Jet ook les in zen meditatie. “Ik ben veel bezig met zen meditatie. Nog steeds is het iedere dag een beproeving om te blijven zitten en niks te denken. Pro- beer dat maar eens, het is goed voor je.” Zware tijd Jets leven is niet altijd licht geweest. “Toen ik geen les meer gaf, heb ik een paar jaar een wat zwaardere tijd gehad. Ik vind oud zijn niet gemakkelijk. Vroeg me vaak af: waar leef ik nog voor, nu yoga en het contact met andere mensen wegvalt? Alleen voor mezelf. Dat was af en toe best confronterend. Ik kreeg te kampen met botbreuken, waardoor ik nu slecht loop. Ook zie ik slecht door maculadegeneratie, een overdraagbare en ingrij- pende oogziekte. Daardoor zie en herken ik mensen niet en kan ik ze niet op tijd groeten. Dat doet me pijn. Toch kan ik me ver- der goed redden. Ik doe eigenlijk alles zelf. Behalve poetsen en de tuin. Daar heb ik hele fijne mensen voor om me heen.” me in contact met de Benedictijnen in Doetichem, maar ik had al snel door dat ik daar niet wilde wonen. Heeswijk-Dinther, haar abdij en de Norbertijnse spiritualiteit pasten me beter.” Yoga tot haar 85e Om te ontspannen, volgde Jet yogalessen. Ze vond het een fijne bezigheid, zowel voor lichaam als geest. Dat deed haar besluiten om de opleiding tot yogadocente te volgen. “Het leek me leuk om dat na mijn pensioen te gaan doen. Ik heb dit altijd met veel plezier gedaan en ben zelfs tot mijn 85e levensjaar doorgegaan. Ik gaf heel wat jaren in het weekend les in het Abdijhuis, maar ook in Schijndel en Loosbroek of bij mij thuis bijvoorbeeld. Yoga is een hele leuke manier om mensen te ontmoeten. Ik genoot ervan als mensen vrolijk naar buiten liepen, nadat ze eerder wat bedrukt mijn dansruimte binnen stapten.” ‘Ik heb heel mijn leven naar verdieping gezocht, dat vond ik bij de Norbertijnen’