d'n Hadeejer augustus 2020

d’n HaDeejer - 9 Contacten “Ik heb altijd alleen gewoond. Door die vertrouwde mensen om me heen gaat dat me nu nog steeds goed af. Gerrie, mijn buurvrouw, komt bij me poetsen en staat altijd klaar als het nodig is. Jacqueline houdt mijn admi- nistratie bij. Ik vond het wel moeilijk om zoiets vertrouwelijks uit handen te geven omdat het zelf niet meer lukte, maar ze is heel goed en betrouwbaar. Mijn vriendin Maria komt me iedere maandag opzoeken. Ze is een wijze vrouw. En vergeet mijn overbuurman Dirk niet. Als mijn computer het niet doet, staat hij altijd klaar!” Rustig, in vrede en gelukkig “Ik ben graag thuis en geniet van de rust. Ik zie mezelf binnenkort nog niet naar een verzorgingstehuis gaan: ik houd nog teveel van mijn onafhan- kelijkheid. Totdat er een tijd komt dat het nodig is. Dan is het ook goed. Ik kan zo denken door mijn verdieping in God, de beleving tijdens vieringen met de Norbertijnen in de abdijkerk, maar ook door meditatie thuis en mijn stille leven. Ik kan zeggen dat ik nu rustig, in vrede en gelukkig ben. Ik voel me gezegend met mijn verstand en ben dankbaar dat ik er nog ben. Natuurlijk denk ik niet altijd zo (als mijn lichaammoe is, mediteer ik niet), maar het heeft wel de overhand.” Het raakt me en Jet vertelt openhar- tig: “Ik wilde eigenlijk helemaal niet zo oud worden, maar weet je, daar doe je niets aan. Het leven is je gegeven en daarin moet je het goed doen. Hoe ik naar de toekomst kijk? Hoewel doodgaan soms pijnlijk kan zijn, ben ik niet bang om te sterven. Dan zie ik Hem eindelijk en kom ik terecht in zijn liefde en licht. Dan ben ik eindelijk thuis.” ‘Oud zijn vind ik niet gemakkelijk’