d'n Hadeejer december 2020
d’n HaDeejer - 27 Kik ùt ’n Ongeluk zit in ’n klein huukske. Ge het zo wa op- geloape. Van de sporters kenne we netuurluk de voetbalknie en de tennisèrm. In mindere mate de wandelende nier en de loopneus. Op de computer hebbe we laast van ’n muisèrm en op de tillefoon ‘n app-duim. Nèj òndoeninge komme d’r riggelmatig bè en zo ònstòn d’r ôk wir nèj woorde. ’n Dipje in de lente of de herfst is te wijte òn de vùr- of noajoars moe- heid. Los van de seizoene hebbe we nou ôk vort laast van Corona-moeheid. Mar di C-woord hi ’n hilleboel nèj woorde veroorzaakt, mar doar wil ik t liever nie over hebbe. Da wete we onderhand wel vort wanne. Wel is ’t zo dè mense massaal òn t klusse zen ge- slage. Mar nie alleman is er eve goewd in; d’r zen ôk veul klunzige klussers. Al éve massaal wier d’r op dùime geslage, in vingers gezaagd, van trappe gevalle enzowijter. Allemol geskaard onder de noemer lockdown-letsel. Degene die nie hebbe geklust of getuinierd, heb- be miskien wel wir lekker zitte bikke of snèkke en kunde zodoende miskien herkenne òn zwellend zitvlis of ’n binnenblèf-buik. Worde miskien nerslachtig vant vuurwerk verbod, de antiknal-dip, of miskien juist opgewekt ùmdèg- ge di joar nie langs skònmoeier hoeft te zitte. Op- gelucht miskien ùmdegge nie uure, danwel dage in de keuke hoeft dùr te brenge mè potte, panne recepte enz. enz. Viola, ge het kerstverlichting. En ge moet di joar oplette vùr ’n gevoar wè opins van ’n hil andere kant kumt opzette. Ge moet op oew hoede zen vanwege opkommend avocado- letsel. Steeds dikker snèje mense durèige in d’r jatte bè ’t ontpitte van ’n avocado. Ze skiete ùt mè ’t mes en hup, zó unne jaap in d’r haand. Of erger nog ge rakt ’n zinnuw of ’n pees. En vùr ge ’t wit moette ’t nèj joar in mè ’n avocado-vinger. Hoe dan ôk, ik wens alleman ’n skôn kerstfist en ’n vurekkes goei 2021. ToKo column Toon ‘Het contact met de mensen zullen we enorm gaan missen’ een recept uit de Libelle. Er is nu meer variatie. Vooral de jeugd gaat meer uitproberen.” Werk, tijd en geld Ze staan vier dagen per week op de markt op de markt: behalve in HaDee ook in Bakel, Mill en in Son en Breugel. Hannie: “Dat betekent meestal om vijf uur op, want het is een kleine twee uur opbouwen met drie man. Vóór zeven uur komen vaak al de eerste klanten. De mensen zijn iets kritischer geworden en dat is prima. De kwaliteit is altijd goed, de service moet goed zijn met een vriendelijk gezicht: je moet er plezier in hebben! Ze komen hier van familie op familie, heel gemengd.” Aan de gemeente betalen ze voor de standplaats van hun kraam van 18 meter € 865,- per jaar exclusief stroomkos- ten. De klanten besteden per keer van één tot dertig euro. De pro- ducten zijn afhankelijk van de tijd. “Nu vooral veel mandarijnen en bananen, maar appels en peren altijd. Verder veel bloemkool en boontjes. Het snijden van de groente doen we zelf. Mensen kopen gevarieerd. Onze inkoop is elke dag ’s middags, dus niets wordt weg- gegooid of is over de datum. Misschien wijzelf een beetje”, lacht Ad. Toekomst De beide Verkuylens hebben veel waardering voor onze markt. “Hij is hier best goed bezet met veel klanten. We zullen het werk niet missen, maar het contact met de mensen wel, dikwijls is dat heel persoonlijk. Je hoort over bruiloften, sterfgevallen en geboortes. We blijven wel meehelpen, tijdens vakanties en als invaller en reserve.” Dochter Peggy helpt al 24 jaar mee en zoon Marc al zes jaar. Ze ne- men de hele bedrijfsvoering over en krijgen vaste assistentie. Ad en Hannie gaan genieten van hun vrije tijd: Ad met biljarten en fietsen en Hannie gaat rikken met een vaste groep. Tot slot bedanken ze alle klanten voor de trouwe klandizie en wensen hun kinderen veel succes. Peggy: “We gaan zeker ons best doen om het minstens zo goed voort te zetten.” Tekst Ad van Schijndel Fotografie Sanne van Rozendaal Vormgeving Iris Manders Hannie en Ad Verkuylen
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=